Zo’n stuk of drie jaar geleden ben ik gaan experimenteren met wat bekend staat als de ‘no poo challenge’. Wat het precies is, waarvoor het dient, hoe lang het duurt, waarom ik het deed en hoe het nu zit, leg ik in dit artikel uit.

Om gemakkelijk te springen naar een bepaald stuk dat je interesseert, plaats ik hier de inhoudstabel waar je kan klikken op de titeltjes.

  1. No poo challenge
  2. Waarom ben ik eraan begonnen?
  3. Hoe staat het nu?

No poo challenge

Wat is het?

De ‘no poo challenge’ is heel simpel: je wast je haren zonder shampoo. Dus die ‘poo’ komt van ‘shampoo’, niet van wat je in het toilet loost, laat dat even duidelijk zijn. Dit ‘fenomeen’ komt waarschijnlijk wel vreemd over op sommige mensen, want er zijn nogal wat vooroordelen die de ronde doen over je haar niet meer wassen met shampoo. Zo denken mensen bijvoorbeeld dat, als je je haar maar om de week of zelfs om de maand wast, je haar erg vuil en vettig is en stinkt. Als je zo een van die mensen bent, laat mij dan even je ogen openen.

Shampoo

Vicieuze cirkel

We willen niet dat ons haar vettig is, dus gebruiken we shampoo die alle vuiligheid op en tussen het haar verwijdert. Alleen ontdoet shampoo ons haar ook van de natuurlijke en noodzakelijke vetlaag. De reactie van de hoofdhuid is dan ook meer talg te produceren om je haar terug van de beschermde vetlaag te voorzien. Maar inderdaad, dan is je haar weer ‘vettig’ en was je het weer met shampoo. Dit is een vicieuze cirkel, zelfs een verslaving van je haar. Hoe vaker je je haar wast, hoe sneller dat het vettig wordt. Soms is het zelfs zo erg dat sommige mensen hun haar élke dag wassen met shampoo, wat niet de bedoeling is. Hun haren gaan eraan kapot.

Less = more!

Je kan je haar het beste om de 2 à 3 dagen wassen. Eigenlijk is één keer per week of zelfs per maand nóg beter. Je kunt moeilijk je haar van de ene dag op de andere niet meer wassen met shampoo en denken dat het er nog even goed uitziet. Je haar en hoofdhuid moeten namelijk eerst nog wennen aan de nieuwe routine: de talgproductie moet langzaam aan verminderen tot het weer zijn natuurlijke ritme en balans heeft hervonden. Dat is het hem nu juist, je hoofdhuid reguleert de huishouding daarboven prima, zonder hulp van buitenaf. Alleen ontregelen we dit al van zodra we nog maar net geboren zijn om even te overdrijven.

Al vanaf de geboorte

Al direct gebruiken we shampoos (voor baby’s weliswaar, maar toch nog bomvol troep) en we blijven dit doen tot we oud en versleten zijn. Het haar wordt al van in het begin ontdaan van zijn natuurlijke oliën die het beschermen van invloeden van buitenaf. De hoofdhuid gaat dan in ‘overdrive’, het produceert weer voldoende talg zodat het haar weer een vetlaagje krijgt. Als het steeds weer opnieuw wordt weggenomen, gaat de hoofdhuid steeds meer talg produceren om toch maar effectief te blijven. Zo komen we in die ‘verslaving’ en vicieuze cirkel terecht waarbij mensen tot zelfs elke dag hun haren ‘moeten’ wassen.

Waarom zou je ‘no poo’ gaan?

Verschillende redenen

Wat heeft dan de ‘noo poo challenge’ hier mee te maken? Al enkele jaren groeit dit fenomeen. De redenen zijn talrijk, onder andere dat men minder chemicaliën en dus meer natuurlijke producten (liefst nog ingrediënten die je kan eten) wilt gebruiken, een milieuvriendelijker en goedkoper alternatief wilt gebruiken, slap en dun haar weer leven en volume wilt geven, de natuurlijke balans van het haar weer wilt herstellen, mooier haar wilt krijgen, … Sommige mensen kunnen zelfs allergisch reageren op de ingrediënten van shampoos. Anderen hebben dan weer hoofdhuidproblemen gekregen door shampoogebruik.

Chemische toestanden

Steeds meer mensen worden zich bewust van al de chemicaliën die in gewone shampoo’s zitten. Draai maar eens je shampoo fles rond tot je de ingrediëntenlijst tegenkomt. Als je tot nu toe nog nooit hebt gelet op welke shampoo het beste voor je is (buiten de geur, kleur, textuur, schuimbaarheid, …) is de kans groot dat er een hele rimram aan Latijns (of zou ik eerder zeggen Chinees?) klinkende woorden op staat. Het ene woord nog langer dan het andere. De kans ik ook groot dat je vooral voor ‘Aqua’ (ordinair water dus) hebt betaald. Op de meeste shampoos en douchegels staat dit woord als eerste in de rij. Mocht je het nog niet weten, op alle ingrediëntenlijsten, dus ook op die van voedselverpakkingen, staan de ingrediënten in volgorde van hoeveelheid gerangschikt, van meeste naar minste.

Je ‘eet en drinkt’ ook via je huid!

Als je weet dat je lichaam via je huid veel dingen opneemt en deze in de bloedbaan terecht kunnen komen (en dus doorheen heel je lichaam kunnen vervoerd worden), als je weet dat de shampoo die je gebruikt normaal ingemasseerd moet worden (dus ook je hoofdhuid wordt aangepakt), als je weet dat die shampoo meer dan 10 of zelfs 20 ingrediënten – waaronder veel chemicaliën – bevat, wil je dan nog wel shampoo gebruiken?

Je denkt, ach er wordt toch niet zo heel veel door de huid opgenomen, je wast je shampoo toch (bijna) direct weer uit, etc. Denk dan eens even verder na. Hoe vaak was je je haar? Elke dag? Laat je het inwerken, of spoel je het onmiddellijk weer uit? Als je al die kleine beetjes optelt, dan stapelen de chemicaliën zich ook op in je lichaam. Erg gezond kan dat toch niet zijn? En weet de wetenschap eigenlijk wel wat het op langere termijn tot gevolg(en) heeft?

Waarom chemisch als het ook natuurlijk kan?

Waarom zou je chemicaliën en andere ongezonde troep gebruiken als het ook puur natuur kan? Waarom niet zelf je eigen shampoo en andere producten maken? Zo heb je zelf in de hand wat je gebruikt, weet je exact wat er in zit en hoeveel. Daarbij komt ook nog dat het fenomeen van je haar wassen met shampoos relatief jong is. Vroeger hadden ze geen shampoos. Vroeger waste men ook nog niet zoveel het haar. Mijn grootmoeder bijvoorbeeld wast maar één keer per week haar haar, meestal de dag voor ze naar de kapper gaat dan nog. Haar haar ziet er echt niet vettig uit, ook niet na een week.

Veel mensen zijn al volledig ‘om’. De resultaten liegen er niet om. Zoek even op Google op ‘no poo challenge’ en je vindt al snel blogs, vlogs, fora, YouTubekanalen en -video’s enzovoorts waarin je alle informatie krijgt die je maar wilt. Uiteraard zijn er mensen die er niet tevreden over zijn, maar dat heb je met alles.

Met wat was je dan wel je haar?

Er zijn verschillende mogelijkheden. Meestal kom je ‘appelazijn’ (of ook ciderazijn / appelciderazijn genoemd) en ‘baking soda’ (of ook natriumbicarbonaat / zuiveringszout genoemd, niet te verwarren met bakpoeder!) tegen als alternatieven. Soms lees of hoor je wel eens iemand die alleen water gebruikt.

Hoe doe je dat dan?

Heel simpel, de baking soda vervangt de shampoo en de appelazijn de conditioner. Sommigen houden het bij baking soda of bij appelazijn. Deze twee ingrediënten meng je met water in een bepaalde verhouding en giet je over je haar onder de douche. Dan masseer je ze in, laat je ze wat inwerken en spoel je ze weer uit. Poepsimpel dus.

De verhoudingen zijn de volgende:

  • 1 maatje baking soda op 3 maten water.
  • 1 maatje appelazijn op 4 maten water tot zelfs 1 maatje appelazijn op 1 maatje water.

Wat is ‘low poo’?

‘Low poo’ is dat je alternatieven van de gebruikelijke shampoo’s zoekt en gebruikt, je schrapt shampoo dus niet, maar je mindert wel de chemicaliën. Sommige alternatieven zijn zo goed als volledig natuurlijk (er moeten altijd wel ‘onnatuurlijke’ dingen aan toegevoegd worden, bijvoorbeeld als je schuim wilt). De bedoeling van deze ‘shampoos’ is dat ze alleen de echte vuiligheid verwijderen en de goede oliën met rust laten.

Hoe verloopt het proces?

Het proces is voor iedereen anders. Sommigen gaan ineens over tot ‘no poo’ terwijl anderen eerst naar ‘low poo’ gaan (en soms daar ook blijven).  Als je het geleidelijk aan wilt doen, dan kan je beter eerst ‘low poo’ gaan. Je haar en hoofdhuid moeten sowieso een ontwenningsperiode doorstaan (de talgproductie moet systematisch verminderen) of je nu ineens ‘no poo’ gaat of ‘ low poo’. Je hoofdhuid zorgt daar wel voor, maar dat heeft nu eenmaal zijn tijd nodig.

No poo

Wil je er ineens helemaal voor gaan? Bereid je dan maar voor op een ofwel erg vettig ofwel erg droog haar. Welke van de twee je zult krijgen, hangt af van je hoofdhuid en is moeilijk te voorspellen. Gebruik alleen baking soda als het vet echt eraf druipt bij wijze van spreken. Anders ga je je haar weer afhankelijk maken, van baking soda deze keer. Geef je hoofdhuid en je haar de tijd om weer hun natuurlijke balans te vinden.

Of je nu baking soda en/of appelazijn gebruikt of niet, je haar zal je een tijdje lang niet dankbaar zijn, geloof me. Je haar lijkt eerst zwaar achteruit te gaan, maar dat is gewoon een normale reactie. Je hoofdhuid maakt nog steeds evenveel talg aan als toen je shampoo gebruikte. Die heeft nog niet door dat je de oliën van je haar met rust laat. Het begint dan op te stapelen, je haar kan dus erg vettig worden, zwaar en slap.

To baking soda or not to baking soda?

Als je zoekt op het internet naar ervaringen met baking soda, zie je vele verhalen van mensen die het hebben geprobeerd, goede resultaten hebben geboekt en het zijn blijven gebruiken. Toch zie je regelmatig andere verhalen, mensen die zijn afgehaakt, of het nu na enkele weken, maanden of zelfs jaren is. Inderdaad, sommige mensen gebruiken het jaren enthousiast, maar dan opeens stoppen ze ermee omdat hun haren kapot gaan. Volgens deze blog komt het doordat deze personen “hun haren wel blijven stylen met de fohn of straightener, waar het haar gewoonweg niet meer voor beschermd is. Dat vraagt om problemen.” Nog een andere factor, volgens dezelfde blog, is de pH waarde van de baking soda, die anders is dan die van de hoofdhuid. Het kan ook liggen aan het feit dat ze de baking soda nog te vaak gebruiken, zo eens in de week.

De voordelen van baking soda voor het haar zijn:

  1. Gemakkelijk te vinden
  2. Goedkoop
  3. Gemakkelijk in gebruik
  4. Verwijdert vuil
  5. Laat natuurlijke oliën met rust, tenzij je teveel gebruikt

De nadelen van baking soda voor het haar zijn:

  1. Je moet de pH waarde van je haar en hoofdhuid weer zuurder maken (voor baking soda bijna pH neutraal te maken voor haar en hoofdhuid is 1 theelepeltje op 5 liter water nodig) met bijvoorbeeld appelazijn
  2. Geen schuim
  3. Voor elk gebruik klaarmaken, je kan niet een grotere hoeveelheid maken voor op langere termijn
  4. Het droogt je haar uit op langere termijn
Appelazijn of niet?

Zelf heb ik nooit baking soda gebruikt, wel appelazijn. Bio dan nog wel. Ik las in die tijd dat ik wilde overstappen een blog waarin stond dat er een verschil was tussen bio en ‘andere’ appelazijn. In de bio zit nog zaksel omdat het ongefilterd is, niet gepasteuriseerd werd, noch sulfieten of andere toevoegingen bevat. Dus als je in de winkel naar appelazijn zoekt, zie dan eerst of er ‘bio’ op de fles staat en of er zaksel op de bodem ligt of niet.

De voordelen van appelazijn voor je haar zijn:

  1. Gemakkelijk te vinden
  2. Relatief goedkoop
  3. Gemakkelijk in gebruik
  4. Het blijkt de pH waarde van je hoofdhuid te behouden
  5. Geen roos meer (naar anderen hun ervaring, maar ook mijn ervaring)
  6. Mooi glanzend haar
  7. Minder knopen
  8. Kan veel van worden klaargemaakt voor op langere termijn

De nadelen van appelazijn voor je haar zijn:

  1. Het stinkt (eens uitgespoeld ruik je zo goed als niets meer, bijna fruitige geur in haar)
  2. Het prikt in je ogen als je niet voorzichtig bent
  3. Geen schuim
Conclusie no poo

In elk geval is het (meestal) de bedoeling dat je de hulpmiddelen (baking soda en ciderazijn) steeds minder gaat gebruiken tot je zo goed als alleen nog maar met water wast. Je wil dus de periodes tussen de keren dat je die gebruikt steeds langer laten worden. Als je merkt dat je haar nog niet echt vuil is of te vettig, dan was je pas een dag (of meerdere dagen) later je haar. Zo schuif je je wasroutine op naar steeds meer dagen ertussen. Op den duur was je pas om de week, tot om de maand je haar, intussentijd ‘spoel’ je je haar zo nu en dan met alleen maar water. Een keer in de maand met baking soda wassen lijkt zo de ‘norm’ te zijn. Doe in elk geval wat voor jou het beste lijkt, of wat je het liefste hebt.

Low poo, dan no poo

Aangezien je met low poo een geleidelijkere overgang creëert, is dit ook gemakkelijker en beter vol te houden. Hier heb ik zelf geen ervaring mee, dus kan ik alleen maar vertellen wat anderen hierover zeggen. Het blijkt dat je het gebruikt zoals je normaal shampoo zou gebruiken. Alleen zitten er dus minder chemische stoffen in die de oliën van je haar en hoofdhuid verwijderen. Ook hiermee maak je de periodes tussen de wasbeurten in langer tot je ongeveer een keer per week je haar wast. Dan kan je ervoor kiezen om bij low poo te blijven, of door te gaan naar no poo.

Wat zijn de algemene voordelen?

  1. Gemakkelijk te vinden (baking soda en appelazijn)
  2. Gemakkelijk te maken (baking soda en appelazijn)
  3. Gemakkelijk in gebruik
  4. Minder tot geen chemicaliën
  5. Minder impact op het milieu
  6. Minder hoofdhuidproblemen
  7. Minder knopen (met appelazijn)
  8. Geen roos meer (met appelazijn)
  9. Mooier haar
  10. Voller haar
  11. Natuurlijk glanzend haar (des te meer met appelazijn)
  12. Natuurlijke balans van hoofdhuid en haar
  13. Goedkoper

Wat zijn de algemene nadelen?

  1. De overgangsfase met ofwel erg vettig of erg droog haar duurt relatief gezien nogal lang
  2. Eens je ‘hervalt’, moet je weer opnieuw beginnen
  3. Je haat het of je houdt ervan (ofwel werkt het voor jou ofwel niet)
  4. Een douche duurt langer (toch die van mij) dus moet je even het water afzetten
  5. Baking soda kan je haar op langere termijn schaden als je het vaak gebruikt
  6. Appelazijn stinkt, maar eens je het uitspoelt ruik je er zo goed als niets meer van
  7. Geen schuim

Waarom ben ik eraan begonnen?

Haar- en shampoogeschiedenis

kindertijd

Kindertijd

Al sinds jongs af aan heb ik nooit één vaste shampoo gehad. Ik weet nog dat mijn eerste stiefmoeder speciaal voor mij een shampoo kocht waarvan de reclame zei (ik hoor de stem het nog altijd zeggen) “Het prikt niet en het klit niet”. Toen was ik tussen de 4 à 6 jaar, en de shampoo die we normaal hadden prikte altijd in mijn ogen. Met die nieuwe, speciale shampoo zou het niet meer prikken (en om dat te bewijzen mocht ik het schuim nooit uit mijn ogen wrijven – misschien heeft dat invloed gehad op mijn zichtvermogen – maar dat is eerder voeder voor een biografie vol kindertrauma’s en frustraties).

Pubertijd en verder

Kindershampoos heb ik genoeg gehad, de ene met aardbeiengeur, de ander met een leuke kleur. Ik zou niet weten welke ik allemaal heb gebruikt en welke niet. Ook gewone shampoos heb ik veel uitgeprobeerd. Denk maar aan Garnier, Herbal Essences, Palmolive, Dove, Fa of zelfs Timotei. De enige shampoo waarvan ik zeker weet dat ik het nooit heb gebruikt, is Head & Shoulders. Altijd leek het eerst goed te gaan, de juiste shampoo te zijn, maar eens ik dan een nieuwe bus had, was het positieve effect precies met de noorderzon verdwenen. Op den duur bleef ik gewoon bij een of andere shampoo, het maakte toch niets uit. Een keer heb ik een conditioner gebruikt, het bleef bij een enkele bus. Ik zag er het nut niet van in.

Roos

Dat is al de eerste grote factor die mij richting anti-shampoo stuurde. De tweede grote factor kwam ergens rond 2013 opdoemen. Voor het eerst in mijn leven kreeg ik roos! Mijn hoofdhuid jeukte al jaren zo nu en dan doorheen de dag, maar nog nooit had ik schilfers in mijn haar gehad en al zeker niet op mijn kledij. Daarbij jeukte mijn hoofdhuid nog erger. Hoe dat kwam heeft te maken met wat er in mijn leven toen gebeurde, maar dat leg ik ooit nog wel uit in een ander bericht. Toen moest ik wel anti-roosshampoo kopen. Omdat ik in die tijd al de ietwat natuurlijkere toer op ging, ging in de Essenza op zoek naar een goede, natuurlijkere anti-roosshampoo. Ik kocht die van het merk Zarqa. De eerste bus hielp me enorm! Wat een verschil, ik was zo blij! Maar, je raadt het al, vanaf de tweede bus – zoals bij elke shampoo die ik heb gebruikt – ging het effect eraan. Uiteindelijk heb ik dat meer dan een jaar lang gebruikt, maar het werd er niet beter op. Op dat moment wist ik nog niet dat je anti-roosshampoo niet voor een langere tijd mag gebruiken, omdat het dan niet meer werkt. Maar dat was bij elke shampoo het geval, in mijn leven toch.

De maat was vol

Toen was ik het écht kotsbeu. Niets hielp. Ik vertikte het om nog zoveel geld uit te geven aan shampoo. Op het internet zocht ik naar alternatieven en kwam al gauw uit op de ‘no poo’ afdeling van het wereldwijde web. Na wat voorbereidend onderzoek besloot ik dat ik het erop zou wagen. Wie niet waagt, niet wint. Dat zeggen ze toch. Ik besloot dat ik een periode zou pakken waarin ik minder onder de mensen zou komen, aangezien ik student was op het unief was de kerstexamenperiode ideaal. Alleen net voor mondelinge examens zou ik mijn haar ‘deftig’ wassen met shampoo.

Hoe verliep het?

No poo met appelazijn

Ik wou direct no poo gaan, maar wel met appelazijn wassen. Zo ineens met niets wassen buiten water leek me nét die stap te ver. Zoals er overal werd gezegd, was mijn haar niet te doen de eerste weken. Ik had al wel eens eerder (soms) een week mijn haar niet gewassen. Wees gerust, dat deed ik alleen als ik niet in de publieke wereld kwam, zoveel zelfrespect had ik ook nog wel. Daardoor wist ik al wel hoe vettig mijn haar kon zijn. Eén keer was het zelfs zover gekomen dat het leek alsof mijn haar opeens niet meer vettig was. Maar toen had ik nog geen flauw benul over dit soort zaken.

Vies, vuil en vettig

In elk geval, zelfs met die eerdere ervaringen vond ik dat mijn haar écht vies was. Denk maar aan erg vettig uitziend haar, maar dat toch redelijk ruw was door de vuiligheid, het voelde aan als touw. Toen ik met de borstel en kam door mijn haar ging was de vuiligheid (of was het vettigheid?) er letterlijk op achtergebleven. Ik schaam mij nog als ik er aan terugdenk. Na enige tijd ging het toch beter, leek er minder vuiligheid/vettigheid uit mijn haren te komen op mijn borstel/kam. Omdat het reeds zo lang geleden is, kan ik niet meer zeggen hoe lang het bij mij heeft geduurd eer ik dat resultaat bekwam.

Appelazijn routine

Waar doe ik het in

Ik gebruikte een halve sproeibus appelazijn met een halve sproeibus water. De sproeibus vond ik het handigste. Eerst had ik azijn sproeiertjes, voor bij je eten, maar daar ging zo weinig in. Op den duur werkten de drukdinges ook niet meer. Dan heb ik me een tijd beholpen door de koppen eraf te draaien en het gewoon op mijn hoofd te kappen. Dit bracht wel veel verspilling met zich mee. Ik gebruikte dan veel meer dan ervoor. Dat moest ook weer niet de bedoeling zijn. Toen stapte ik over op een sproeibus, daar kon veer meer in en de mechaniek was veel stabieler.

Hoe breng ik het in

Ik maak mijn haar altijd eerst volledig nat en wring het dan zoveel mogelijk uit. Hoe ik de appelazijn in mijn haren bracht, vergde heel wat tijd, dus draaide ik dan de kraan toe om water te besparen. Daarbij was het erna des te aangenamer onder de warmte. Eerst sproeide ik rond heel mijn hoofd op de haarlijn. Dan masseerde ik het al wat in. Vervolgens verdeelde ik mijn haar in twee helften. Ik sproeide dan over de middenstreep en masseerde het daar weer in. Daarna verdeelde ik de ene helft in drie horizontale delen. Eerst maakte ik een nieuwe ‘streep’ redelijk aan de onderkant, sproeien, dan een streep ergens in het midden, sproeien en als laatste een streep meer naar de kruin toe, sproeien. Hetzelfde voor de andere kant. Daarop sproeide ik nog wat over heel het oppervlak van mijn haar, boog ik naar voor zodat ik ook het oppervlak van de onderkant kon besproeien. Als laatste masseerde ik alles nog eens goed, zeker op mijn hoofdhuid. Ik liet het dan gedurende de rest van mijn douche routine inwerken. Pas helemaal op het einde spoel ik het grondig uit.

Hoe ging het verder

Eens om de drie maanden vond ik dat het residu op mijn kam bij één enkele kambeurt teveel werd om nog normaal te zijn. Dan waste ik mijn haren met een beetje shampoo. Elke keer ik dit deed, voelde mijn haar weer als stro of zelfs als touw aan, volledig van alle oliën ontdaan, zo droog als iets. Deze routine heb ik meer dan een jaar kunnen volhouden zonder problemen. Voor mij werkte het en was niet van plan om terug shampoo te gebruiken.

Toen was er opeens Forever Living

Toen kwam Forever Living op mijn pad en wou ik de befaamde Jojoba shampoo uitproberen. Helaas had het bij mij hetzelfde effect als andere shampoo. Het voelde weer als stro aan. En nee, ik vertik het om conditioner te gebruiken. Dat is voor mij gelijk een pilletje innemen tegen de hoofdpijn waarvan je maagpijn krijgt, waarvoor je weer een pilletje krijgt, … Vanwege de drukte met mijn studies, stage en vakantiejob wou ik niet meer de tijd nemen voor de tijdrovende appelazijn routine. Ik was hervallen tot het shamp-universum. Helaas voor mij was die Jojoba shampoo die ik op dat moment had niet de juiste.

De Sonya volume shampoo van Forever vond ik ook niet zo denderend maar toch al beter. De Sonya hydraterende shampoo daarentegen was al heel wat beter. Toch, bij – weeral – de tweede bus vond ik dat mijn haar er weer veel te snel vettig begon uit te zien.

Hoe staat het nu?

Nu zit ik aan mijn derde bus Sonya Hydrate Shampoo, maar zo’n maand à anderhalve maand geleden was mijn haar al de dag nadat ik het waste al vettig. Nog nooit meegemaakt. Het werd dus tijd om terug low poo te gaan en stilaan naar no poo over te schakelen. Ik gebruik sindsdien nog maar 3 dotjes shampoo: 1) vanvoor, boven op mijn haar ; 2) aan de onderkant van mijn haar bij mijn nek (dus als ik het ondersteboven gooi); en 3) voor het middenstuk en de puntjes van mijn haar. Telkens verdeel ik de hoeveelheid zo goed mogelijk over een zo groot mogelijk oppervlak en masseer ik het goed in. Het schuimt dan niet maar het verwijdert wel al het vuil. Ik spoel het onmiddellijk weer uit en gebruik de appelazijn erna (zoals eerder beschreven). Nu kan ik reeds mijn haar 4 à 5 dagen zo laten voor het vettig begint te worden. Nu heb ik niet veel zin om no poo te gaan. In de zomervakantie misschien wel.

Heb jij al eens de No-Poo-Challenge gedaan of zou je het overwegen om te doen? Ik ben benieuwd naar je reactie hieronder!

Veel liefs,

Mijn handtekening