Op 26 september onderging ik een kaakoperatie om mijn overbeet te corrigeren. Mijn ervaring van afgelopen 2 weken kan je in deel 1 en deel 2 vinden. Ook voor de komende tijd breng ik nog verslag uit (zie hiervoor deel 4 en deel 5).
Vanaf deze update zullen er grotere tijdsspannes worden, logisch ook, want het meeste is al gezegd geweest én het gaat steeds beter en beter met me.
[Update: we zijn nu een jaar verder, dus heb ik een nieuwe update geplaatst met een foto van mijn profiel erbij, in vergelijking met de foto’s van deze reeks updates kort na de operatie.]
Woensdag 4 oktober
Nacht
Nu kan ik echt goed en deftig op beide oren slapen! Haleluja!
Dag
Algemeen
Vandaag gaat het veel beter: van pijn zo goed als geen sprake en de zwelling is ook zo goed als onzichtbaar geworden. Nu kan ik precies ook beter spreken, tot spijt van enkele huisgenoten hier… Voor het eerst heb ik me weer op mijn fiets gewaagd. Dat voelde wel even ‘vies’ in het begin, maar er zijn geen ongelukken gebeurd. Autorijden lijkt me nog geen goed idee. Mijn bioritme is ook compleet in de war door de woelige/slapeloze nachten de voorbije week. Dat wordt nog een hele klus om dat terug recht te trekken. Nog steeds heb ik wat last van een ‘foggy mind’. Bij de oefeningen na het tandenpoetsen kan ik mijn mond nog steeds telkens ietsje verder open krijgen. Er kunnen al bijna 2 vingers tussen mijn bovenste en onderste tanden (met de pink zeker, maar 2 van de andere nog net niet).
Eten
Dr. Junior had me dinsdag gezegd dat ik al vanaf dan op héle zachte rijst en pasta mocht proberen te kauwen. Die avond was er al wortelpuree op het menu dus werd dat een idee voor deze dag. Helaas was de rijst nog te hard om te kauwen… Ik had de indruk dat het nog niet lang genoeg gekookt had, omdat het even hard leek als anders, (sorry papa, volgende keer ietsje langer laten koken dan).
Donderdag 5 oktober
Dag
Baby-eten…
Omdat de nacht zoals de vorige was, leek het me niet interessant om daar nog over uit te wijden. In de late namiddag at ik wat spaghetti bolognese babyvoeding gegeten, daar zaten stukjes spaghetti en stukjes groentjes in. Deze waren zo zacht dat ik ze met mijn tong kon fijndrukken, dus wou ik het ook eens met mijn tanden proberen. Dat ging goed! Geslaagdere poging dus dan de rijst van gisteren.
… en eten gelijk een baby
Nog altijd eet ik half gelijk een baby: met een klein lepeltje en om de haverklap moet ik daarmee ook eten van mijn lippen of zelfs kin schrapen, je weet wel, zoals je ook bij baby’s moet doen. Vooral aan de linkerkant, waar ik het niet voel. Hoe dikwijls ze me niet zeggen dat er iets aanhangt! Beetje gek, maar wel grappig vind ik.
Dus ik ben een baby! XD
Toch begint mijn geest al ietsje helderder te worden, het is miniem, maar toch een goed teken! De dokter heeft dus niet voor niets een attest van arbeidsonbekwaamheid geschreven tot 10 oktober.
Het zijn de kleine dingetjes
Blazen
Sinds vandaag kan ik mijn eten koel blazen! Nu ga je echt denken ‘wauw, wat is daar nu zo speciaal aan?’. Je weet pas welke spieren je hiervoor moet gebruiken als je ze niet meer kan gebruiken (wegens te pijnlijk/trekkerig). Je weet meestal ook pas de dingen te appreciëren als je ze niet meer hebt of kunt. Dus mensen, wees blij als je je soep (of een ander gerecht) kan koel blazen om je tong niet te verbranden!
Andere
Slikken, hoesten, niezen en geeuwen gaat allemaal weer zonder pijn. Dit is al enige dagen zo maar dacht er niet aan om het op de respectievelijke dagen te vermelden. Ook voel ik mij sinds dinsdag of woensdag niet meer misselijk wanneer ik wakker word. Alles begint dus in zijn plooien te komen.
Vrijdag 6 oktober
Nacht
Je weet vast nog wel dat ik een nacht zo slecht en te weinig heb geslapen dat ik in de namiddag een dutje moest doen. Sinds die nacht is mijn bioritme helemaal zoek. Uiteraard was ik niet moe om twaalf uur ’s avonds. Rond half 4 pas werd ik wat moe en kon ik in bed kruipen. Toch heb ik nog half 5 op de klok gezien toen. Uiteraard slaap ik dan tot zo’n 1u in de namiddag (ik weet het ik heb veel slaap nodig).
Sindsdien probeer ik elke nacht iets vroeger te gaan slapen zodat ik weer op een deftig uur kan slapen en weer opstaan. Dat is dan buiten mijn lichaam gerekend. Deze nacht was ik al rond 2u in bed gaan liggen, dus met wat rekenwerk zou je denken dat ik dan al rond 10u à half 11 uitgeslapen zou zijn. Mooi niet dus! Om de een of andere reden zegt mijn lichaam pas rond 12 à 13u dat het voldoende heeft geslapen. Of ik nu om half 5 pas in slaap val of om half 3 maakt precies niet uit… Heel vervelend! Op een dag/nacht zal ik wel echt mijn slaap ingehaald hebben zeker?
Dag
De ‘mind fog’ (of brain fog, hoe je het ook wil noemen) wordt nu duidelijk minder met de dag! Feestje!
Tijdens het avondeten had ik de gepureerde versie van de rijst, kip en ananas van gisteren. Zeer lekker! Toch probeerde ik een beetje spaghetti te eten die ik nog zag liggen in de pot. De zachtheid was prima, alleen is het niet zo gemakkelijk om het fijn te kauwen doordat mijn tanden nog niet als een puzzel in elkaar passen. Dat is nog werk voor de orthodont. Maar er is dus evolutie!
Zaterdag 7 oktober
Dag
‘S avonds stonden er spruitjes met een of andere soort vlees en patatpuree op het menu. De spruitjes werden in de helft doorgesneden en het vlees werd voor mij gemixt zodat het leek op tonijn uit blik. De spruitjes waren zacht genoeg zodat ik erop kon kauwen, voorzichtig wel. Het heeft uiteindelijk wel zo’n 2u geduurd voor alles op was, maar hey, ik kan kauwen! Heerlijk!
Als snoepje at ik nog 3 madeleintjes en een zachte wafel. Nu zo’n 2 dagen voor ik weer de C9 doe, ga ik ervan profiteren dat ik nog kan snoepen! Leuk weetje: ik krijg nu mijn mond zover open dat er net een madeleintje tussen mijn tanden past. Toeval?
Zondag 8 oktober
Dag
Nu waren het mosselen met friet als avondeten. Toch is dat nog te hoog gegrepen voor mij, dus at ik de rest van mijn babyvoedingvoorraad op met kroketten. Die kon ik gelukkig al wel kauwen! Daar zit per stuk ook meer patatpuree in dan in frietjes, dus is er een grotere voldoening na elke hap. En deugd dat dat deed… Nog gauw de restjes van fruitsapjes enzo opgedronken en opgegeten voordat ik de volgende dag met de C9 begon.
Maandag 9 oktober
Start C9
Vandaag vol enthousiasme begonnen met de C9! Eindelijk! Hier heb ik maanden naar uitgekeken! Normaal wou ik al op 30 september beginnen, 4 dagen na de operatie, maar bij nader inzien leek het me beter om het wat uit te stellen. Ik moest namelijk nog een antibioticakuur uitnemen én mijn maag verdroeg nog niet zoveel, zowel vast/puree als vloeibaar. Aloë vera gel is een prebioticum dus dat zou misschien clashen met de antibiotica, of gewoon elkaars effect teniet doen. Dat wou ik dus vermijden. Ik was ook al blij als ik 1 brikje fruitsap, 1 glas water, wat soep en 1 glas fruitsap en/of V8 kon drinken op een dag. Laat staan dat ik 2 liter water zou beginnen drinken…
Maar dus: eindelijk kan ik mijn lichaam weer even een reset en een boost geven. Na de operatie is dat zeker welkom. En erna, gedaan met die koekjes, snoep, chips, chocolade etc. Ik werd er echt onnozel van, van mezelf van vooral. Teveel is trop en trop is teveel.
Even ‘moeilijk’ als 2 jaar geleden?
Toen ik twee jaar geleden de C9 eens deed, had ik het de eerste twee dagen moeilijk omdat ik niet kon kauwen, voor de rest waren die dagen niet zo speciaal. De derde dag deed wel massaal veel deugd op ‘kauwvlak’! Nu ik toch al bijna twee weken zo goed als nergens op zit te kauwen, is dat moeilijke aspect al compleet weggevallen. Of het 9 daagse programma moeilijk is? Het lijkt nu ‘a piece of a cake’ aangezien het veel lijkt op wat ik de afgelopen weken heb gedaan, alleen met aangepaste voeding en véél water. Ik moet toegeven dat ik veel te weinig water heb gedronken de laatste tijd. Ik heb nergens last van op dit moment en voel me zelfs nu al beter?! Ik zie het helemaal zitten!
Dinsdag 10 oktober
Nacht
Door omstandigheden heb ik bijna geen oog dichtgedaan deze nacht. Het heeft gelukkig niets met mijn operatie of onderkaak te maken. Dat gaat namelijk prima!
Dag
Vandaag voor de eerste keer weer eens naar de zangles gegaan. Articuleren gaat nog niet zo goed en mijn mond ver opendoen (kaken ontspannen) voor een mooie ‘a’ klank zit er ook nog niet in. Ondanks deze kleine details kon ik toch al iets deftigs produceren, waar ik al heel blij om ben! Voor de rest gaat alles zeer goed. De tweede dag van de C9 gaat zoals de eerste, met wat variatie erin gelukkig. Waarschijnlijk dankzij dit programma viel ik niet in slaap in de dag. Het doet toch echt wel iets met je! Bij het avondeten was er kip in stukjes. Ik wou eerst proberen of ik het zo kon eten, of dat het gehakseld moest worden. Als ik de kippenstukjes in nog kleinere stukjes sneed, dan kon ik erop kauwen zonder iets te forceren! Zalig! Het gaat dus echt kei goed! Veel meer valt er in feite niet meer te vertellen, dus is dit het einde van dit derde deel. Voor wie wil nog enkele update-foto’s:
Veel liefs,
8 Pingbacks