Op vrijdag 4 mei haalde ik een les in van de cursus ‘ontdek en ontwikkel je paranormale vermogens‘ omdat ik enkele weken daarvoor een les had gemist vanwege acute ziekte-symptomen. Deze bleken uiteindelijk een verwerking te zijn van innerlijke processen (dat was lang geleden!) van eerder die dag. Wat een aantal vragen beantwoorden al niet kan teweegbrengen… De inhaalles was echt de moeite waard, het was verrassend – zowel voor mezelf als voor de docente – maar vooral ook een intense les.

Zo intens dat ik die nacht haast geen oog heb kunnen dichtdoen, zoveel maalde er door mijn hoofd. Toch kon ik me een slapeloze nacht niet permitteren, dus gebruikte ik een ’trucje’ waar we over hadden gesproken tijdens een (of meerdere) van de lessen, alhoewel ik geen idee had of het echt zou werken. Maar na alles wat ik die dag had gemerkt, kan het niet anders dan dat er ‘iets van aan is’. Benieuwd naar wat het kan zijn? Helemaal op het einde kom je het te weten!

Noot vooraf

Voor ik begin met het uit de doeken te doen van wat er in de les allemaal is gebeurd, vind ik het belangrijk om te vertellen dat ik hooggevoelig ben. Daarover zal ik nog wel een pagina (algemeen) en/of een blog (persoonlijk) schrijven. Samengevat heb ik het meermaals van anderen mogen horen dat ik hoogstwaarschijnlijk hooggevoelig ben, alvorens ik het zelf volledig heb kunnen (h)erkennen en aanvaarden. Dit aspect speelt vast een hele grote rol in wat er tijdens de les naar voren is gekomen.

De les

Deze les draaide rond helderziendheid, heldervoelendheid, helderhorendheid, etc. De bedoeling was om te raden wat er op de kaartjes stond die elks apart in een enveloppe zaten, alsook om te voelen wat de edelstenen (in een ondoorzichtig, zwart zakje) met mij doen. De kaarten kreeg ik in 3 opeenvolgende reeksen aangeboden: kleuren, dieren en symbolen. Uiteraard mag de lat niet te hoog liggen qua verwachtingen, want dit was nog maar het begin. Als ik al 1 van de 10 juist zou hebben, dan zou dat al een hele prestatie zijn. Ik bespreek hier alle kaarten die ik me nog herinner en waarvan ik nog mijn ‘reactie’ weet.

Voorbereidend werk

Alvorens te beginnen, is het belangrijk om te aarden, te centreren en mezelf te beschermen/mijn ‘werkplaats’ af te bakenen. Dan pas kan ik beginnen met de enveloppen aan te nemen en tussen mijn handen te houden. Bij elke kaart (in een enveloppe uiteraard) sloot ik mijn ogen om me beter te kunnen concentreren op wat er zou gebeuren.

Kleuren

De eerste reeks waren de kleuren. Het kon gaan om een enkele kleur, 2 kleuren of een hele mengeling van kleuren.

De eerste kaart die ik in handen kreeg, gaf me onmiddellijk groene vlekjes op de ‘binnenkant van mijn ogen’. Ik zei dit en mocht de enveloppe open doen. Het was een kaart met geel en blauw op. Eerst was ik teleurgesteld omdat ik er compleet naast zat, maar de docente was toch enthousiast (tot mijn verbazing). Blauw en geel geeft namelijk groen. Natuurlijk! Toch wel bizar dat ik dat dan zo ‘zag’. Bij de rest van de kaarten had ik minder succes met kleuren ‘zien’, ik zag soms andere kleuren dan op de kaart stonden, maar meestal ‘zag’ ik niet echt iets.

Toch was er een kaart waarbij ik de neiging had om mijn handen er vanaf te houden. Ik wilde die precies niet blijven vasthouden, mijn handen gingen haast uit zichzelf van de enveloppe weg. Dat meldde ik en mocht de kaart uit de enveloppe nemen. Het was er eentje met geel, oranje en rood op, in vlam-achtige vormen. Heel vreemd, want ik hou net van vuur, ik bezie mezelf als een vuur-type (o.a. een boogschutter dingetje). Blijkbaar heb ik een ‘probleempje’ met het element vuur in mezelf. Nu nog uitzoeken wat precies en hoe het op te lossen!

Dieren

De kleurenserie was niet zo’n denderend succes, maar toen het de beurt was aan de dierenreeks, voelde ik des te meer! Inderdaad, ik voelde vanalles in mijn lichaam of ik voelde vanalles met mijn lichaam gebeuren. Dit vond ik toch wel fascinerend en cool tegelijkertijd! More please!

De onderstaande dieren kwamen aan bod, bij elk voelde ik wel iets of meerdere zaken, maar helaas herinner ik me niet alles meer. Alleen de grootste of verrassendste reacties zijn me bijgebleven. Ook hier nam ik de enveloppe tussen mijn handen om na de sensaties de kaart eruit te pakken en te zien welk dier het was. Hieronder schrijf ik gewoon alle dieren op met de reacties die ik erdoor heb gekregen.

slang

vis

Ik kreeg het koud om me heen. Dit komt blijkbaar door het water en de druk waarin de vis leeft.

vos

Mijn keel begon me weer parten te spelen, ik kreeg er een krop in. Er was nog een andere sensatie ergens in mijn lichaam, maar dat weet ik helaas niet meer.

spin

Mijn handpalmen werden heel erg warm. De warmte trok na enige tijd ook door naar mijn armen. Dit betekende blijkbaar dat er een maker/creator in mij zit. Ik hoor iets te maken in mijn leven. Maar wat dan precies?

kraai

Mijn benen voelden heel stevig op de grond, ze werden er als het ware naar toe getrokken. Mijn vingers voelden langer aan dan ze in feite waren, ze werden precies langer en langer. De kraai is blijkbaar een krachtdier dat wordt ingeroepen/aangeroepen als steun bij moeilijke rituelen, als bescherming, versterking.

schildpad

Mijn vingers krulden zich in klauw-achtige vorm, geen idee wat dat zou kunnen betekenen. Er was nog een sensatie, maar ook deze weet ik niet meer.

adelaar

schelp

Mijn romp was opnieuw erg ‘aanwezig’, maar mijn benen voelde ik zo goed als niet meer. Alsof ze er niet waren, maar toch ook wel. Het voelde aan alsof ze hol waren, een soort van buizen. Dit was de meest bizarre ervaring die ik tot dan toe heb gehad. Nu blijkt dat schelpen in hun ‘puntje’ een gatje hebben waaruit ze buisjes naar buiten laten waarmee ze zich vastklampen om niet met de stroming mee te gaan.

vlinder

Ik voelde mijn benen niet meer (als je dat al kan zeggen), maar mijn romp was wel erg ‘aanwezig’. Ik voelde een lichte, frisse energie van mijn staartbeen naar omhoog gaan, langs mijn rug weliswaar. Deze sensatie was erg aangenaam. Wat erna gebeurde, was erg heftig en had ik totaal niet verwacht. Ik moest bij deze kaart toch proberen te raden welk dier het was. Het lukte me niet. De docente wist welke kaart het was en dat stond op haar gezicht geschreven. Uiteindelijk stond ze me toe om te kijken naar de kaart. Ik deed de enveloppe open en moest de kaart omdraaien voor de juiste kant te zien.

Toen ik daarop het dier zag staan, was ik compleet verrast. Voorbij de verrassing moest ik opeens heel erg hard wenen. Geen idee waar het vandaan kwam, het raakte me gewoon erg diep vanbinnen. Ik heb jullie al meermaals verteld over het symbool ‘vlinder’ dat zich sinds augustus 2017 aan me vertoont (op deze blog en op mijn verhalenblog). Nadat ik wat bekomen was van deze ervaring, vertelde de docente me dat, toen ik de kaart tussen mijn handen had, ik vlindervleugels kreeg (ze kan aura’s zien). Dat kan ik me heel goed voorstellen, vooral vanwege die lichte, frisse energie die ik toen voelde stromen in mijn rug. Deze informatie deed ook wel wat met me. Het was gewoon zó mooi! Een vlinder ben ik nog niet, ik moet eerst nog uit mijn cocon komen 😉

Symbolen

De symbolen kwamen uit de Isis-cultuur van Egypte, soms was het een dier, soms was het een god, soms was het een voorwerp of een echt symbool. Hier weet ik niet erg veel meer van, er waren meer kaarten dan ik me herinner nu.

scarabee

Mijn vingers wilden weg van de kaart.

horus

De rechterkant van mijn lichaam voelde heel ‘aanwezig’ aan, mijn rechterbeen en -voet gingen stevig naar de grond toe. De linkerkant van mijn lichaam werd ‘licht’, mijn linkerbeen en -voet waren niet meer stevig op de grond, ze ‘zweefden’ als het ware zonder dat ik mijn been van de grond lichtte. De rechterkant van mijn lichaam werd door deze kaart ‘aangesproken’ omdat het de ‘mannelijke kant’ van het lichaam is. Horus is een mannelijke energie, dus dat kan kloppen.

bastet

Dit was het compleet tegenovergestelde van wat de ‘horuskaart’ met me deed. De linkerkant van mijn lichaam was erg ‘aanwezig’, de rechterkant veel minder. Mijn linkerbeen en -voet waren deze keer stevig in de grond en mijn rechterbeen en -voet voelden ‘zweverig’ aan. De linkerkant van het lichaam is de ‘vrouwelijke energie’, de intuïtie enz. Volgens mij was het ook bij deze kaart dat ik de aandrang voelde om het dicht bij mij te houden, bij mijn hart / borstkas / keel. Koesterend, warm, liefdevol. Als het nu nog niet duidelijk is dat ik een kattenmens ben en een kat in mijn leven NODIG heb, dan weet ik het niet :p

urne

Hierbij voelde ik een soort van energie op mijn borstkas, de streek rond mijn hart. Het was niet bepaald een aangename sensatie. In de urne staken de Egyptenaren de organen van de overledene, ook het hart. Figures. Ik hou mijn hart toch wel liever bij hoor, liefst nog zolang ik leef…

Edelstenen

De edelstenenronde was ook erg speciaal. De namen van de edelstenen weet ik niet meer, maar ook hier voelde ik bij een bepaalde steen de ‘mannelijke energie’. Bij nog een andere wilde ik het liefst op de grond gaan zitten, of nog beter, helemaal gaan liggen. Hoe dichter bij de grond, hoe beter. Bij de laatste, en blijkbaar moeilijkste (en mensgemaakte) steen voelde ik eerst langere tijd niets. Maar dan begon mijn bovendijbeen ‘lastig’ te doen, alsof enkele spieren samentrokken. Het leek haast alsof er een touw in mijn been zat en dat er werd aan getrokken. Daarna voelde ik het ook aan weerszijden van mijn hals. De docente zag een vergelijking met een marionet. Of ik een idee had door wie/wat ik beheerst werd / in toom gehouden werd / gecontroleerd werd /  … Mijn eerste ingeving is altijd ‘de maatschappij / het systeem’, maar dat was niet het goede antwoord. Het is mijn ego… natuurlijk. Auwtsj. Nog veel werk aan de winkel!

De avond/nacht

Die avond keek ik met een vriendin naar de nieuwste Disneyfilm: Coco. Opnieuw al die emoties. The feels… Dat droeg vast bij aan mijn moeilijkheden om in slaap te vallen even later.

Omdat ik het mij echt niet kon permitteren om slecht te slapen, of zelfs gewoon niet om niet te slapen die nacht (ik had nog de normale les de volgende ochtend, inclusief fietstochtje tot daar, fietstochtje erna naar het station, treinreis van +/- een uur en dan nog eens een fietstocht van +/- een half uur… zelfs als ik goed heb geslapen die nacht ervoor kom ik bekaf thuis en heb erna geen fut meer om ook nog maar éne klop te doen) dacht ik aan iets wat me misschien kon helpen. In de opleiding hadden we het al eens gehad over engelen (niet in de zin van de Bijbelse engelen of hoe ze standaard worden afgebeeld), krachtdieren, lichtwezens, gidsen etc. Ook tijdens de inhaalles hadden we het over deze energieën; we kunnen deze aanspreken en om hulp vragen.

Dus dacht ik, het kan geen kwaad om te vragen – aan degene die het meest gespecialiseerd is in ‘slaap’ – om me te helpen in slaap te vallen. Uiteraard had ik op voorhand weer mijn aarding, centreren en bescherming gedaan. Toen ik dus innerlijk om hulp vroeg, kreeg ik opeens de ‘ingeving’ dat ik eerst maar eens naar toilet moest gaan. Daar had ik niet veel zin in, aangezien ik goed onder het deken lag. Toen ik terug ging liggen, kwam de volgende ingeving: misschien eerst nog maar eens een slokje water drinken. Ik dacht: “écht? Menens? Komaan zeg, wat gaat er hierna nog komen? Ik wil slapen, niet naar toilet en geen water drinken…” Maar toch deed ik het. Daarna wou ik écht wel zo snel mogelijk in slaap vallen. Achteraf kan ik alleen maar vaststellen dat het heeft gewerkt. Door deze ervaring kan ik ook niet anders dan mijn geest verruimen en aanvaarden dat er echt wel meer is dan we denken/weten, en ook gewoon de goede raad van de ‘ingevingen’ volgen.

Conclusie

Dat was me het dagje wel! Ik kan heel goed energieën aanvoelen, als ik er de tijd en ruimte voor maak. Er zit ook niets anders op dan me over te geven aan de boodschappen die ik hierbij heb mogen ontvangen. Zulke ervaringen geven me steeds meer vertrouwen in het leven én in mezelf.

Daarbij ben ik ervan overtuigd dat we állemaal meer kunnen dan we denken/weten. Je moet er alleen voor open (durven) staan en het gaan ontdekken. Het lijkt misschien eng in het begin, maar wat voor resultaten het geeft, dat is gewoon van onschatbare waarde! Wie weet wat zit er allemaal in jou? Wie weet wat er op je wacht dat je de muren afbreekt en je je eigen grootsheid durft te (h)erkennen en omarmen?

Durf jij het aan? Laat het me hieronder even weten 😉

Veel liefs,