Naar de kapper gaan is voor de meeste mensen een normaal gegeven, zeker als je lang haar hebt. Graag doe ik hier een oproep voor wie lang haar heeft en het (al dan niet regelmatig) heel wat korter laat knippen. Doneer aub je haar aan Think Pink, want helaas zijn er ook mensen die dit niet meer kunnen, ook al willen ze het wel graag. Ze hebben hun haar verloren, door chemotherapie bijvoorbeeld. Het moet verschrikkelijk zijn om dat mee te maken. Haar heeft nu een enorme invloed op je uiterlijk. Ik kan me goed voorstellen dat het verliezen ervan niet alleen een uiterlijke impact, maar ook een innerlijke impact heeft. Je verliest namelijk een stukje van jezelf, van je eigenheid. Het is vast een emotionele rollercoaster.

Maar gelukkig bestaan er tegenwoordig oplossingen voor, zoals pruiken en jij (met je lange haar) kan daar een stukje aan bijdragen. Het is niet zo dat een pruik al de impact teniet doet, maar het zal het waarschijnlijk wel verzachten. Hoe prachtig is het dan, als je je zeer lange haar toch heel kort wilt laten knippen, dat je het in 1 groot stuk doet en de staart kan doneren voor pruiken? Twee weken geleden heb ik dit al voor de derde keer gedaan, hierover vertel ik graag meer in dit artikel, alsook over hoe je zelf ook je ‘haartje’ kan bijdragen aan de levens van chemopatiënten. Het blijkt namelijk nog altijd niet algemeen geweten dat het bestaat (haar doneren) en indien wel, hoe je dat dan doet.

Je lange haar is enorm waardevol!

Pruiken heb je in alle soorten en maten, zo heb je pruiken van synthetische stof, maar er zijn er ook die van natuurlijke haren worden gemaakt. Deze laatsten zien er ook mooier, natuurlijker uit dan de synthetische, maar het prijskaartje is dan ook navenant. Natuurlijke pruiken worden namelijk niet zomaar in een wip en een knip gemaakt, nee, daar steken uren aan werk en vakmanschap in. Maar de basis is natuurlijk het échte mensenhaar. Zonder dat, geen natuurlijke pruiken. Wie zijn of haar haar heeft verloren, wil er natuurlijk liefst weer uitzien zoals ervoor, dus liefst met haar dat er niet ‘fake’ uitziet. Met synthetische pruiken is het effect veel minder geslaagd dan met natuurlijke pruiken. Vandaar dat het doneren van je haar enorm waardevol is.

Think Pink / Geef om Haar

Think Pink / Geef om Haar voert campagnes om mensen hiervan bewust te maken. Ze organiseren knipbeurtevenementen in het jaar (zie onderaan het artikel), Run for the Cure en dergelijke meer, maar daarnaast steunt Think Pink / Geef om Haar ook nog de (borst)kankerpatiënten financieel om een natuurlijke pruik te kunnen aanschaffen. Met dit artikel wil ik dit hele initiatief in de schijnwerpers zetten, want er mogen gerust nog veel meer mensen hiervan op de hoogte zijn. Ik vond het zelfs al redelijk laat toen ík er pas mee in contact kwam. Als ik dat al eerder had geweten…

Van wispelturigheid…

Want, al van jongs af aan wou ik lang haar hebben, maar eens ik dan lang haar had, wou ik weer korter haar, en vice versa. Ik liet mijn haar dus telkens redelijk lang groeien, om het dan opnieuw heel veel korter te laten knippen. Rond 2012 las ik een artikel dat mogelijks een verklaring kon bieden waarom ik zo wispelturig ben op dat vlak. Naarmate mijn haar langer begint te worden, begint het uiteraard ook fysiek zwaarder te wegen. Maar niet alleen letterlijk wordt het zwaar om te dragen, ook figuurlijk. Mentaal weegt het op den duur ook meer door op mij. Het artikel gaf me inzicht in hoe dat mogelijk was en gaf me ook geruststelling aangezien wat ik ervoer blijkbaar toch niet zo abnormaal was.

Tot haar doneren

Pas zo’n 7 à 8 jaar geleden (ongeveer in dezelfde periode toen ik het artikel tegenkwam) kwam Think Pink en ‘Geef om Haar’ in mijn gezichtsveld. Vanaf toen besloot ik verder te doen met mijn ‘wispelturigheid’, maar wel om het dan te combineren met mijn haar te doneren telkens ik het korter zou laten knippen. Ik moest mijn haar dan nog een stuk langer laten groeien, maar dat vond ik niet erg. Het is op het einde altijd wel even op mijn tanden bijten omdat de lengte mij dan (op de figuurlijke manier zoals boven) parten begint te spelen.

Gelukkig groeit mijn haar tamelijk snel, waardoor ik om de 2 jaar de benodigde minimumlengte kan doneren. Ik laat mijn haar knippen tot onder mijn oren (nooit korter, anders krijg ik een mannelijke look zoals ik in het 2e middelbaar heb ondervonden op een pijnlijke manier) en vervolgens laat ik het 2 jaar groeien. Omdat ik mijn haar niet kleur, noch behandel met allerlei harde chemicaliën, noch stijl of krul met tangen, valt het enorm mee met de gesplitste uiteindes.

Deze keer bijna niet gedoneerd

Verkeerde shampoo

Dit jaar had ik bijna mijn paardenstaarten willen weggooien. Waarom? Omdat in het begin van dit jaar een verkeerde (maar dure!) shampoo mijn haar compleet geruïneerd heeft. De uiteindes waren altijd kurkdroog en op mijn hoofd zelf was het een dag later al zo vettig als iets. Daar kwam nog bij dat ik het haast niet meer kon kammen vanwege die droogheid. Het zat vol knopen, voelde als stro aan en ik had enkele momenten van immense wanhoop waarin ik bijna mijn haar had afgeknipt om er maar vanaf te zijn.

Nieuwe, betere shampoo

Gelukkig raakte de verkeerde shampoo op en kon ik een nieuwe gebruiken. Deze was de verbeterde versie van de vorige en mijn haar was er deze keer wél blij mee. Ik ontdekte dit najaar opeens ook de wereld van conditioner, wat de lange stukken van mijn haar aanzienlijk weer deed verbeteren. Thank god!

Pas na 2,5 jaar i.p.v. 2 jaar

Ik wou al rond juni mijn haar laten knippen, maar wegens omstandigheden (vanwege o.a. dat mijn kapster, waar ik al van kinds af aan naar toe ga, dicht is op de enkele dagen in de week dat ik standaard naar het dorp ga – verhuizen naar een dorp aan andere kant van de stad is op dat vlak niet zo praktisch) is het er nooit van gekomen. Twee weken geleden was ik uitzonderlijk op een extra dag in het dorp, dus maakte ik daar gretig gebruik van. Na 2,5 jaar was het welletjes geweest. Ik wou het er al een half jaar écht af!

Als jouw haar niet goed genoeg is, dan geen enkel haar!

Doordat ik dus vond dat mijn haar niet meer kwaliteitsvol genoeg was, zei ik tegen mijn kapster dat ik het niet ging doneren deze keer (maar ik wou wel de paardenstaarten als symbool: 2018 is voor mij een jaar van loslaten en vernieuwing, dus al de ‘opgestapelde ballast’ in het haar in 1 keer verwijderen is dan een mooie symboliek). Toch drukte mijn kapster me op het hart dat als mijn haar in deze toestand niet kwaliteitsvol genoeg was om te kunnen doneren, dat geen enkel haar dat zou zijn.

Duuuus… ik heb het toch maar gedaan!

Hoe haar doneren?

Het is heel simpel om je haar te doneren. Ga naar de website van Think Pink / Geef om Haar voor alle juiste, up to date informatie die je moet weten alvorens je gaat doneren.

Kort gezegd gaat het zo in zijn werk: je laat het groeien tot het lang genoeg is om te kunnen doneren (met speling + speling voor de kapper + dat het overgebleven haar lang / kort genoeg is naar jouw goesting). De afgeknipte paardenstaart moet minstens 25cm lang zijn, anders kunnen ze er geen pruik van maken. Is je haar dat je wilt laten afknippen nog maar 24,99cm lang? Nog even wachten dus! Het zou zonde zijn van je geduld tot nu toe en van al het haar dat ze helaas moeten weggooien.

Er zijn verschillende mogelijkheden om je haar te doneren:

Evenementen

Er zijn enkele knip momenten in het jaar waarbij je gratis je haar kan laten knippen, in ruil voor je voldoende lange paardenstaart natuurlijk. Kijk voor meer informatie daarover op de site van Think Pink of ‘Geef om Haar’.

Deelnemende kappers

Je kan ook gedurende het hele jaar door naar een deelnemende kapper gaan die je staart gratis knipt en je resterende haar in model brengt. Hij of zij houdt de staart bij en zorgt ervoor dat die bij Think Pink / Geef om Haar terecht komt.

Eigen kapper

Een laatste optie is om bij je eigen kapper langs te gaan (= uiteraard betalend indien deze niet deelneemt aan de Think Pink / Geef om Haar campagne.), uit te leggen wat de bedoeling is (mocht de kapper nog nooit zoiets gedaan hebben) en de staart mee naar huis te nemen. Je vraagt een envelop aan van Think Pink / Geef om Haar via hun website. Binnen 2 weken (die van mij kwam altijd binnen de week aan) heb je de envelop in de bus en kan je je staart doneren. Het haar moet wel volledig droog zijn alvorens je het in een plastic zakje doet (anders gaat het stikken en schimmelen!) en vervolgens in de voorgefrankeerde envelop.

Dus, nu je dit weet, heb je geen excuus meer om je lange haren die je kort wou laten knippen verloren te laten gaan. Spaar desnoods nog een paar maanden en laat het in 1 stuk afknippen. Je kan er vast minstens 1 (borst)kankerpatiënt mee helpen, zowel financieel, als fysiek.

Deze keer heb ik twee vragen:
Heb jij dat ook dat je haar ook figuurlijk zwaar begint te wegen naarmate het langer wordt?
Heb jij al eens je haar gedoneerd om er pruiken van te laten maken?

Veel liefs,