Na het eten moet alles afgewassen worden, de een doet dat met de hand en de ander in een afwasmachine. Toch kan niet alles in deze laatste, dus kunnen we stellen dat iedereen wel afwassponsjes nodig heeft in de keuken. In de winkel verkopen ze die aan zo’n halve euro à 1 euro per 10 stuks. Al meer dan een jaar gebruiken we deze en ik vind het welletjes geweest. Zoveel verspilling! Ik weet niet hoe lang jullie ermee doen met 1 sponsje (laat het me even weten in een reactie onder deze blog), maar die van ons gingen iets langer dan een week mee (intensief gebruik: elke dag voor héél de afwas).
Ik zocht daarom eind 2018 naar andere oplossingen, waarbij vooral het ecologische doorwoog (we weten allemaal dat ecologisch niet altijd gelijk staat met economisch, behalve bij ons zelfgemaakt (af)wasmiddel en luchtverfrisser). In de BioPlanet hebben ze sponsjes van gerecycleerd plastic dus kocht ik deze om eens te testen. Niet veel later deelde een vriendin een link naar een blogbericht van iemand die zelf haar sponsjes maakte, van sisaltouw. Omdat het gehaakt was en ik dat jaren geleden eens (kortstondig wegens teveel andere zaken aan mijn hoofd) als hobby heb opgepikt, was dat wel ‘mijne meug’. Zodra de gerecycleerde plastic sponsjes bijna op zouden zijn, zou ik aan de slag gaan…
Gerecycleerde plastic sponsjes
Eerst even kort iets over de gerecycleerde plastic sponsjes. Ik was fan van het idee van gerecycleerd plastic, maar minder fan van de prijs. Ik kocht een set van 2 groffe en een set van 2 krasvrije schuursponsjes, daarnaast nog een enkele badkamerspons om alles eens uit te testen. Per stuk kosten ze ongeveer 1 euro, behalve de badkamerspons, die komt op bijna 2 euro. Op zich valt dat nog wel mee zo, maar als je dat vergelijkt de wegwerp sponsjes, is dat meer dan 20 keer zoveel voor ééntje (0,45/10 = 0,045 | 0,98/0,045 = 21,77). Als die even lang of eerder kort zouden meegaan dan de gewone sponsjes, dan zou dat een jaarlijkse kost van rond de 50 euro zijn ipv 2 à 2,7 euro (0,45 x +/-4 tot 0,45 x 6 (keer per jaar)).
Ervaring
Gelukkig kan ik zeggen dat ze iets langer meegaan. Ik heb de dagen of weken niet geteld, maar een maand is zeker nog te lang geschat, laat staan 20 maanden. Ze zijn stugger en daarom gaan ze op den duur breuken vertonen. De schuurkant houdt het niet zo lang vol als de zachte kant. Voorlopig heb ik alleen nog maar de krasvrije uitgeprobeerd, de groffe en die van de badkamer nog niet. Die komen daarna nog aan de beurt. Voor de badkamer hebben we nog een oude gewone over. Ik update dit stuk nog wel zodra de andere aan de beurt zijn gekomen.
Natuurspons
Er is uiteraard ook de mogelijkheid om een natuurspons te gebruiken voor de afwas (ook als alternatief voor tampons bijvoorbeeld). Toch ben ik hier niet zo fan van. Dit zijn echte dieren geweest en als iedereen deze begint te gebruiken, gaat het ecosysteem dat ook niet zo appreciëren. Dit is puur mijn mening, dus doe vooral waar jij je het beste bij voelt!
Zelfgemaakte sponzen
Zelfgemaakte sisalspons
De blogpost die ik doorgestuurd kreeg berichtte over een zelfgemaakte spons van sisaltouw. Het zag er simpel uit en ik was al direct verkocht. Ik zou dat proberen zodra de wegwerpversies van ons bijna op zouden zijn. Toch toen het zover was zocht ik even verder op online en zag een review over een zelfgemaakte sisalspons. De auteur was niet al te enthousiast en beval een andere aan: eentje van wol en tule. Mijn voorkeur ging dan ook uit naar deze laatste om als eerste te proberen. Die van sisal komt nog wel aan de beurt.
Zelfgemaakte wol-en-tulespons
Dit is de blogpost waar ik op terecht kwam. De auteur had meerdere soorten gemaakt en uitgeprobeerd en schreef daarover haar eigen ervaring in de post. Voor haar favoriete alternatief zette ze de instructies erbij, die ik heb gevolgd voor mijn eigen poging tot.
Het wolgedeelte is keileuk en op een half uurtje heb je de juiste grootte (iets groter – 1 extra rondje – dan in het artikel staat). Het tulegedeelte is moeilijk, tijdrovend, pijnlijk voor de gewrichten en irriterend voor de huid. Ongeveer 2u en iets meer dan 10 meter tule later is die helft ook af. Dan nog de twee delen aan elkaar binden met – ja echt – tule en klaar is Kees. Een echt lucratieve business zie ik er niet in, maar ik wil zeker wel meerdere stukken maken voor familie en vrienden. Mijn eerste 2 heb ik aan een vriendin cadeau gedaan voor haar housewarmingparty. Daarnaast kreeg ik even later al enkele bestellingen door. Toch eerst even die voor onszelf maken 😉
Ervaring
Als het te vuil wordt, doe er dan een vlekkenverwijderaar-product op, laat intrekken en gooi het mee in de was. Tot nu toe heb ik er nog geen ervaring mee kunnen opdoen, en heb ik ook nog niet andermans ervaringen doorgekregen, dus kan ik hier nog niets over zeggen. Dit wordt sowieso nog geüpdatet. Als jij er al ervaring mee hebt opgedaan, deel deze dan even in een reactie onder deze post! Alvast bedankt!
Zelfgemaakte tawashi-spons
Je kan ook sponzen maken van oude sokken, maar na de review op bovenstaand blogartikel ga ik daar niet aan beginnen. Voor wie wil, kan hier een tutorial vinden. Heb je al ervaring met zo’n spons? Wat vond/vind jij ervan? Laat het ons weten in een reactie onderaan.
Andere mogelijkheden
Naast bovenstaande soorten zelfgemaakte sponzen, kan je ook nog sponzen maken van fruitnetjes en andere van oude handdoeken met oude t-shirts (voor respectievelijk de ‘schuurkant’ en zachte kant na te bootsen). Wie hier ervaring mee heeft, deel maar in en reactie!
In een notendop
Er zijn dus veel verschillende ecologischere alternatieven voor de spotgoedkope wegwerp plastic schuursponsjes, zowel op de markt als iets wat je zelf even in elkaar kan steken. Ben je niet zo creatief of handig aangelegd? Misschien heb je wel een vriend of vriendin die zoiets al maakt of wil maken voor jou. Vragen staat vrij 😉 Het lijkt in het eerste opzicht veel duurder, maar door hun herbruikbaarheid doe je er veel langer mee en komt het op het einde zelfs nog véél goedkoper uit (behalve bij de sponsjes van gerecycleerd plastic). Have fun!
Veel liefs,

Geef een reactie