Sinds het middelbaar dronk ik elke ochtend een glas melk, at ik cornflakes met melk en at ik elke dag zeker 1 yoghurt en 1 reep melkchocolade. Oh en ik hield van kaas! Kaas op de boterham, kaas met confituur, kaas met mosterd, … Heerlijk! Geraspte kaas op de spaghetti, bovenop de ovenschotel, … Lekker krokant. Alleen boter en room kreeg ik niet binnen, slagroom dan weer wel, met aardbeien. Sinds de lagere school kwam er wel eens Yakult in huis of Actimel – ik had zelfs ooit zo’n pcspel van Actimel waarmee je met Actimelmannetjes Actimelflesjes moest verzamelen binnen in het menselijk lichaam, vechten tegen de slechteriken (bacteriën) of ze ontwijken, wie heeft dit ook gespeeld vroeger? Kortom, ik was een en al melkfan. Tot de dag dat ik rond 2010 naar de bioresonantietherapeut ging om mijn acne aan te pakken. Mijn coach had me er namelijk heen gestuurd omdat ze zelf zware acne had (overal dikke, rode puisten met gele koppen die vanzelf opensprongen) en er dankzij die therapie helemaal vanaf is geraakt. Verdikt: lactose-intolerantie.

Lactose-intolerantie?

Al mijn allergieën kwamen eruit

Bij de bioresonantietherapie kwamen mijn reeds gekende allergieën naar boven: hooikoorts (de specifieke grassen en berkenbomen), honden en katten (lichtjes) en huisstofmijt. Die 3 laatste waren nog niet zo lang geleden erbij gekomen, mijn hooikoorts was al sinds ik ongeveer 7 jaar was ‘ontdekt’ (als je in Disneyland Parijs alles mist van de parade omdat je plots een loopneus hebt, constant zit te niezen, jeuk in je ogen hebt en niets kan zien door het wrijven enz. dan is er wel degelijk iets niet ok).

Echter kwamen er nog andere zaken naar boven, zoals de blaasontsteking die ik had, maar niet wist dat het dat was (ik had het nog nooit meegemaakt dat ik constant het gevoel had naar toilet te moeten gaan). Een ander ding was een parasiet in m’n darmen, maar daar had ik geen flauw benul van. Aangezien de rest wel klopte, waarom zou dit dan niet kloppen?

Melkproducten vermijden

Een ander frappante ontdekking was dat ik zware lactose-intolerantie bleek te hebben. ‘Wat is dat?’, vroeg ik de therapeute. Ze legde me uit wat lactose-intolerantie is. Voor minstens een maand lang hoorde ik alle melkproducten te mijden. Dat was gemakkelijk, behalve met kaas. Ik hield enorm van mijn stukje kaas! Het was ongelooflijk moeilijk dat te laten voor wat het was, maar ik zette door. Tegen het einde van die maand werd het gemakkelijker en m’n acne begon er ook veel beter uit te zien. Waaat? Magic! De puisten verminderen een beetje, ze zagen veel minder rood en kregen veel minder gele koppen. Uiteraard werden mijn andere allergieën en intoleranties aangepakt met de therapie, dus het lag niet alleen aan de melkproducten.

Het is maar 1 stukje kaas…

Ben ik wel zeker dat ik lactose-intolerant ben? Zeer zeker, want op het einde van die maand kon ik het echt niet meer laten om toch een stukje kaas te eten. Opeens merkte ik hevige krampen, mijn buik zwelde op, winderigheid stak de kop op en nog geen 5 minuten nadat ik de kaas gegeten had, zat ik op de pot. Daar ga ik geen tekeningetje bij maken. Het was dus een ramp om melkproducten te eten sindsdien. Pas jaren later zou ik lactasepillen ontdekken voor noodgevallen zoals eten bij anderen of op restaurant waar je de melkproducten die verwerkt zaten in de gerechten maar moet slikken.

Alarm constant aan = ‘normaal’

Waarom pas na die therapie? Als je lichaam elke dag, constant getriggerd word door iets waar het niet tegen kan, merk je de signalen niet meer op. Je raakt eraan gewend, maar je lichaam lijdt er nog wel steeds onder. Dikke, rode puisten vol pus was voor mijn lichaam nog een teken om mijn aandacht te trekken. Buikpijn was al vanaf de lagere school dagelijkse kost en ik had me er vanaf het 1e middelbaar mentaal van afgesloten (pure wilskracht om niet meer als ‘flauw’, ‘moeilijk kind’ enz te worden bestempeld). Mijn stoelgang was ook niet bepaald regelmatig of consistent te noemen. Winderigheid? Dat was taboe thuis, inhouden was de boodschap, tenzij je de ouder bent uiteraard, dan mag alles.

Je kan het vergelijken met een fabriek waar elke dag het alarm loeit. Op den duur hoor je het niet meer. Maar eens je het afzet en na een tijdje weer opzet, dan zul je het wél weer gaan horen. Dus toen ik stopte met mijn lichaam te belasten met iets waar het niet tegen kan, kon het eindelijk weer ‘ontspannen’. Maar zodra ik dat stukje kaas opat, schoot het weer in alarmstand en dat merkte ik maar al te goed.

Lactose-intolerant zonder het te weten

Hierdoor is het dus mogelijk dat jij ook lactose-intolerantie hebt zonder het te weten. Een tip: vermijd eens net zoals ik een maand ALLE melkproducten en drink daarna nog eens een glas melk. Je lichaam zal je dankbaar zijn. Want stille en chronische ontstekingsreacties zijn broeihaarden voor ziektes en zelfs ernstigere aandoeningen op langere termijn. Wil je meer redenen waarom je beter geen melkproducten meer consumeert? Lees dan vooral verder voor een kort overzicht en bekijk zeker het artikel over zuivel van de veganrevolutie, want zij waren me voor en ik zou het niet beter kunnen verwoorden. Zij hebben ook ALLES op een rijtje gezet, iets wat ik helaas nog niet had klaargespeeld.

Volgens mij zijn de meeste mensen lactose-intolerant, aangezien we als baby van nature uit lactase in de darmen hebben om de moedermelk te kunnen verteren. Zodra we geen moedermelk meer nodig hebben, hebben we dus ook geen lactase meer nodig. Daarom vermindert de productie ervan of stopt het zelfs helemaal. Maar omdat we gewoon koemelk blijven drinken en eten, hebben we dat niet door. Of hadden ouders vroeger gewoon een ‘moeilijk kind’ dat constant het huis bij elkaar kreste. En als je dan nog hard werd aangepakt of schuldgevoelens werd aangepraat over de pijn die je voelde, dan sluit je het mentaal af zoals ik deed en verdwijnt de intolerantie onder de radar. Gelukkig worden ouders steeds bewuster hierover en zijn er online groepen te vinden waarin men elkaar helpt en laat inzien dat het mogelijks koemelkallergie is of lactose-intolerantie.

Verdieping in melk

Dankzij de bioresonantietherapie ging mijn huid erop vooruit, maar het genas mijn acne niet zoals bij mijn coach, wat enorm jammer was. Maar toen wist ik wel dat er nog meer aan de hand was en dus nog andere oorzaken waren dan alleen maar melkproducten. Meer info over dat aspect kan je in mijn e-boek Leven zonder acne vinden (ja hoor, het is me eind 2019 eindelijk gelukt een gave huid te krijgen!).

Rabbit hole van melk

Nog iets anders wat de therapie indirect heeft teweeggebracht, is mijn onderzoek naar lactose-intolerantie, melkallergie (dit zijn twee compleet verschillende zaken – ik heb een blogbericht geschreven waarin het verschil duidelijk wordt, incl. vergelijkingstabel) en naar melkproducten in het algemeen. En wat ik ontdekte bij deze laatste deed me haast van m’n stoel vallen.

Melk ≠ stevige botten, = vetmesten en ontstekingen

Niet alleen blijkt melk net meer botproblemen te geven ipv dat het onze botten stevig houdt (merkte ik toen ik sterkere nagels kreeg nadat ik geen melkproducten meer at, ze waren daarvoor altijd dun, broos en zelfs pijnlijk bij het tikken op de tafel of het spelen op de gitaar bijvoorbeeld), maar het zit vol vetten en hormonen die ons dik maken (melk moet een kalf op zo kort mogelijke tijd vetmesten weet je wel?) ontstekingsreacties in ons lichaam doet ontstaan (zoals mijn acne die duidelijk minder ontstoken werd) en onze eigen hormoonhuishouding uit balans brengt.

Melk = overgesubsidieert

Daarnaast krijgt de melkindustrie enorm veel subsidies zodat het kan blijven bestaan. Je zou denken dat subsidies tijdelijk zijn totdat een onderneming op eigen poten kan staan, niet? Als een sector al tientallen jaren zoveel subsidies krijgt, is dat gewoon het teken dat er iets niet goed gaat. Zeker als je beseft hoeveel % van de oppervlakte van een supermarkt puur voor melkproducten bestemd is, laat staan voor verwerkte voeding waar melkproducten inzitten. Hoe kan het dan dat die sector niet kan overleven zonder subsidies? Leg mij dat eens uit? Al dat geld kan veel beter geïnvesteerd worden in sectoren en ondernemingen die wél levensvatbaar zijn na x aantal tijd. Zoals de cultuursector waar elke euro subsidie wel 4 euro meer opleverde voor de staatskas, dat is pas investeren ipv weggooien. En ja, wel degelijk bewust verleden tijd gebruikt.

Propaganda

“Melk is goed voor elk”
Melk is niet goed voor de dieren

Vervolgens is er het feit dat de melkindustrie pure propaganda is. “Melk is goed voor elk“. Tot je je begint in te lezen in de feiten ipv meegaat in de brainwashing machine. Goed voor elk? Nee, niet goed voor de kalveren, kaas al zeker niet, lees je maar eens in in stremsel. Niet goed voor de koeien, want zou jij het fijn vinden om elke dag uren aan een stuk aan een machine te worden aangesloten die je melk uit je uier knijpt? Laat staan van je kalf wordt gescheiden zodat mensen je melk kunnen drinken en verwerken in voeding? Oh en dan spreken we nog niet eens over wat er met kleine stiertjes in die industrie gebeurt. Zoek dat ook maar eens op. Als dit nog niet genoeg is voor ‘dierenvrienden’ om te stoppen met het steunen van deze industrie, dan volgt er nog meer.

Melk is niet goed voor ons lichaam

Melk is ook niet goed voor ons lichaam vanwege de bovenstaande genoemde zaken (3 alinea’s geleden) en nog andere zaken die je in het artikel van de veganrevolutie kan lezen. Alles staat daar op een rijtje, ook andere factoren die meespelen zoals onderstaande zaken. Ik had het zelf allemaal niet beter kunnen verwoorden, dus hou ik het kort zodat je zelf het prachtige artikel kan lezen waar alles op 1 pagina staat. En dan hebben we het nog niet over het feit dat wij de enige diersoort zijn die na de zuigelingenperiode nog melk drinkt én melk van een andere diersoort. Is dit echt zo normaal zoals ze ons willen doen geloven? In tijden van hongersnoden snap ik het nog wel, dan kan het het verschil betekenen tussen dood of levend. Maar in onze maatschappij, in deze tijden waarin we zelfs 1/3 van alle voeding gewoon weggooien?

“Melk zorgt voor stevigere botten”

“Voor goede botten moet je melk drinken, want er zit veel meer calcium in dan in eender welk ander product”. Dat laatste is waar, maar wat men er niet bij zegt, is dat calcium in evenwicht moet zijn met vitamine D, anders heeft het net het tegenovergestelde effect.1 En hier in de noordelijke hemisferen, zeker in België, hebben we allemaal een chronisch tekort aan vitamine D, tenzij we het als supplement slikken.

Conclusie

Hoe minder melkproducten je consumeert, hoe beter voor je lichaam, de koeien en kalveren. Over de economie zullen we maar zwijgen.

Bronnen

1. NIH. (2020, 16 mei). Calcium and Vitamin D: Important at Every Age. Geraadpleegd via https://www.bones.nih.gov/health-info/bone/bone-health/nutrition/calcium-and-vitamin-d-important-every-age
JJ Medicine. (2017, 14 februari). Vitamin D and Calcium Absorption – Biochemistry Lesson. Geraadpleegd via https://www.youtube.com/watch?v=YEnxruA-bsk