(7 juli 2018)
Wat ben ik dankbaar dat ik de laatste maanden zoveel heb geleerd. Uit (diepe) pijn kan zoveel moois ontstaan. Zo heeft een half dreigende mail van een moeilijke klant deze ochtend, zaken in mezelf naar boven gebracht die ik mocht helen. 💔
Want wat speelde er nog in mij dat ik dit soort zaken voorgeschoteld kreeg? Ik kan niet ‘geen magneet’ zijn, ik trek aan wat ik uitzend en de laatste tijd komt het gewoon enorm snel naar me toe. ✉️
Ik heb er ook letterlijk zelf om gevraagd enkele dagen geleden: “laat me zien wat nog opgelost en geheeld mag worden in mezelf”. Ik schreef het gisteren nog maar net: ‘be careful what you wish for, it might become reality’. 😅
Awel, dat was het dan en er komt vast nog veel meer. Het was niet zozeer aangenaam, maar het leven is 10% gebeurtenissen en 90% hoe je erop reageert. Mijn hele lijf protesteerde, ik werd misselijk, kreeg buikpijn 😰, mijn hart ging tekeer 😖 en ik werd kwaad 😠 omdat ik voor geen enkele reden slecht werd behandeld.
Maar toen ik mezelf probeerde te kalmeren vroeg ik aan mezelf ‘wat wilt dit mij zeggen?’ ‘Wat is er verborgen in mij waar licht op mag worden geschenen?’ En toen kwam het. Beelden en gevoelens, tranen van een klein, gekwetst kind dat aandacht, troost en liefde nodig had. 😭
De pijn, misselijkheid en hartkloppingen verdwenen. Ik voelde me veilig. 😌 Dank je wel moeilijke klant, u heeft er zonet voor gezorgd dat ik weer een stap verder ben gekomen in mijn proces naar meer zelfliefde. Ik kan niet meer boos zijn, niet op u, noch op mezelf. Mijn kleine en volwassen ik zijn u dankbaar. 🙏
Ik begin haar steeds meer en beter te zien. We krijgen steeds een sterkere 💪 band. Een samenwerking🤝 is zoveel beter dan gesaboteer van beide kanten. Ja, jij bent genoeg en ik ben genoeg. Samen zijn we genoeg. 💛
Geef een reactie