Categorie zelfverbinding
Zalig Kerstfeest en Gelukkig Nieuwjaar!
Sticky berichten
Maak tijd voor je gezondheid, voordat je gezondheid al jouw tijd neemt
Lieve volger of toevallige lezer,
Allereerst zend ik jou en je familie mijn beste wensen voor deze eindejaarsperiode en voor het komende nieuwe jaar!
Maak er een gezellige periode van en begin met vernieuwde energie aan 2023. Kan jij ook niet geloven dat er alwéér een jaar voorbij is gegaan? Naar mijn gevoel hoort het nog maar eind 2021 te zijn…
En dat heeft ook zo zijn redenen. Dezelfde als waarom het lang geleden is dat ik nog iets van me liet horen via eender welk kanaal. Die deel ik graag met jou, omdat het te maken heeft met de ondertitel en omdat jij er wellicht iets voor jezelf kan uithalen. Ik schrijf namelijk niets voor niets 😉
Spoiler alert: het is de reden waarom ik deze blog schrijf vanuit mijn bed, de laatste 3 dagen overlevend op 3 appels, een ommelet, wat rijst en water. De buikgriep loopt gelukkig al op z’n eind. Ik mag ook van geluk spreken dat het ‘maar’ een buikgriep was. Waarom ‘maar’? Het had veel erger kunnen zijn als je te weten komt hoezeer ik mijn lichaam en geest (en dus ook energie) heb uitgeput de laatste 2 jaar.
Een andere reden voor deze mail is ook dat je wat meer over mij te weten komt, aangezien ik zo weinig heb gedeeld op m’n socials.
Van totale vrijheid naar vastzitten
Het begon reeds eind 2020, toen ik terugkwam van mijn pelgrimage naar Santiago de Compostela. Na 6 weken complete vrijheid werd ik terug gecatapulteerd in het ‘gewone dagelijkse leven’. Die overgang werd gelukkig iets minder extreem dankzij de logeertent bij goede vrienden omdat ik in quarantaine moest uit voorzorgsmaatregelen. Ik was zoveel zware lasten lichter dankzij de uitdagende tocht, maar nog evenzeer zonder werk. Stiekem hoopte ik onderweg iets tegen te komen en in Spanje te blijven, wat mijn grootste droom is sinds ik 17 was.
Opnieuw zat ik vast en wist niet waar naartoe. Niet helemaal wetende wat ik nu echt wou – dat stadium dacht ik reeds voorbij na mijn crash in 2017 en herboren te zijn in 2019 – maar wel duidelijk hebben wat ik absoluut niét wou. Da’s al een begin.
De worstelingen van een creatieve generalist in een wereld die alleen experten waardeert
Het begin van solliciteren in de richting waarin ik was afgestudeerd, gecombineerd met de skills die ik in de loop van mijn studies had opgedaan als hobby: websites bouwen, copywriting, social media en marketing, … ik was geen expert, maar zoals het een creatieve generalist betaamt, kon ik een beetje van alles. Kortom, in elk geval beter dan iemand die net was afgestudeerd en maar 1 van deze zaken kon en al de rest nog moest leren van 0.
Alles komt terug, alleen een laagje dieper
Net als in 2017 stootte ik op muren. Het was alsof ik terug bij 0 was. En toch ook niet. Vanaf dat moment begreep ik pas echt wat anderen tegen me zeiden als het ging over hun persoonlijke groei worstelingen. Het komt terug, het lijkt alsof je in een cirkel zit. Alleen ga je een laagje dieper.
Het leven werkt in een spiraalvorm. De gulden snede, de rij van Fibonacci, … maakt niet uit hoe je het noemt of inbeeldt. Het komt ook voor in de natuur. Kijk maar naar een semper vivum vetplantje, of de zaadjes van de zonnebloem, of de schelp van een zeediertje.
Het leven leidt je naar daar waar je hoort te zijn, als dat is waar je naartoe wilt
Ik ging dus een laagje dieper dan toen in 2017. Ondertussen had ik ook al de wetenschap dat het leven me droeg, steunde en me in de juiste richting gidste. Net wanneer alles hopeloos leek, kwamen er toch de juiste dingen op het juiste moment op m’n pad.
Het begin van mijn onderneming(en)
Een van die zaken waren opdrachten waarvoor ik betaald zou worden. Maar… ik was niet zelfstandig. Hoe loste ik dat op? Alles uitzoeken of dat mag en hoe dat dan aan te geven, een heel gedoe! Maar ook daar had het leven voor een oplossing gezorgd. Het werd me plots mogelijk gemaakt om als werkzoekende toch in bijberoep te starten, en in al mijn enthousiasme schoot ik in gang en deed ik zoveel mogelijk wat ik dacht dat nodig was.
Nog veel te doen en te leren!
Als bonus kon ik een traject aangaan waarbij ik een budget kreeg om als startende opleidingen te volgen en begeleiding te krijgen. Dat startte pas vanaf september, dus daarvoor bereidde ik zoveel mogelijk voor om al genoeg materiaal te hebben voor mijn doelpubliek. Zo schreef ik enkele e-boeken, enkele mailreeksen vol gratis holistische inspiratietips, zette ik social media posts klaar voor praktisch een half jaar tot 1 jaar enz.
Af en toe wat ontspanning…
Tussendoor mocht ik ook enkele keren voor een week of meer proeven van alleen wonen. Kip-, kat- en plant-sitting hebben zo hun voordelen :p Sinds eind 2019 co-housde ik namelijk bij een vriendin en haar familie en snakte al lang naar een eigen plekje. Als dieren- en plantenliefhebber sta ik als eerste in de rij voor zo’n zaken. Zeker als het om catsitting gaat voor deze crazy cat lady zonder kat (voorlopig toch nog, nu catsit ik voor enkele maanden op Joske de rosse kater en daarna gaan we – ja, het voorbije jaar was nóg productiever XD – een eigen kat adopteren uit een asiel).
… until all hell breaks loose…
Het leven gaf me een serieuze trap tegen mijn kont in september 2021. Ik moest weg uit de co-housing, nog steeds zoeken naar werk, toen opeens ook naar een nieuw dak boven mijn hoofd, tegelijkertijd begon de opleiding die ik had aangevraagd met het budget, 3 maanden lang elke week 2x 75km over-en-weer rijden daarvoor, … het werd me allemaal teveel.
Ik verloor ook een vriendschap oa door die situatie (er speelden nog andere zaken mee natuurlijk, maar dat was een te grote druppel die de emmer deed overlopen), was praktisch in een scam getrapt door mijn noodsituatie, (gelukkig werd de geldoverdracht geblokkeerd!), MAAR! er ontstonden ook mooie dingen uit die situatie.
Je maakt de grootste sprongen als je niet anders meer kunt én er gebeuren de mooiste dingen als je je kwetsbaarheid durft tonen.
Naar het einde toe ging het snel: ik vond werk en mocht zelf beslissen wanneer ik kon beginnen. Die datum zette ik op de maandag na mijn eindwerkverdediging voor de opleiding. Dat werk was in Wilrijk, maar ik had nog altijd geen onderdak gevonden in de ruime omgeving van Antwerpen. Geen studentenkamer, geen studio, geen air BnB plek meer beschikbaar. Niks, nada, noppes. Al maanden. Het was gewoonweg een ramp. Wat moest ik doen? Wat kón ik nog doen?
Volg je gevoel, het toont je de weg
Vanbinnen voelde ik echter iets, iets dat ik nog kon doen, maar het voelde enorm kwetsbaar en oncomfortabel, haast pijnlijk aan. Nu nog krijg ik er de krop van in mijn keel, maar nu vanwege al het moois dat het me heeft gebracht ipv een stuk van mijn ‘ego’ dat zou sterven als ik dat deed.
In een groep op Facebook waar mensen elkaar helpen in het ‘alternatief wonen’, plaatste ik mijn hulpvraag. Daar kreeg ik enkele reacties op, waaronder van iemand die vlakbij mijn nieuwe werk woonde. Ze had een kamer vrij, welke ik 3 maanden mocht huren voor een lage prijs, zodat ik tijd genoeg had om nog een eigen plekje te vinden.
De wonderen zijn de wereld nog niet uit
Als bij wonder kwamen we zo goed overeen dat we uuuuren konden babbelen, dagen achtereen! We hadden veel gemeen en ook genoeg verschillen om van elkaars verhalen, kennis en wijsheid te smullen.
Het was een geweldig cadeau dat ik reeds op mijn 1e werkdag al een kerstcadeau kreeg van mijn werkgever. Daar zaten 3 praktische zaken tussen waarvan ik 1 nog niet heb gebruikt wegens geen broodeter, 1 ben kwijtgespeeld door al het verhuizen heen, en 1 nu nog beter kan gebruiken dan vorig jaar (een dik warm fleecedeken). Een 4e heb ik in elkaar geknutseld en staat nog steeds op mijn bureau als pennenhouder.
Als wonder boven wonder vond ik snel hét appartementje, dankzij enorm veel tekens die ik kreeg en ook mijn ‘sollicitatiebrief’. Pas in maart kon ik erin, maar dat kwam dus goed uit allemaal.
De kers op de taart was dat het appartement om de hoek was van iemand die ik had leren kennen in de opleiding, iemand die wel heel erg geïnteresseerd was in mij…
Genieten van het vrij-ge-zellige leven…
En ik was blij dat ik eindelijk na 30 jaar eens helemaal alleen kon zijn. Mezelf kon leren kennen op een andere manier. Met niemand rekening moeten houden en ga zo maar door. Het was heerlijk! Tot ik ontdekte dat ik ongenodigde huisdieren had: muizen! Op 3 maanden tijd hebben er 14 zich laten vangen in de diervriendelijke vallen. Ze leven nu allemaal in de natuur rond een fort in de buurt.
… dat een kort leven beschoren was
Tot op een dag ik niet anders meer kon dan toegeven dat ik die ene persoon echt wel graag zag…
Van praktisch dakloos naar wonen in een deel van een kasteel 😮 say what?
En nu wonen we reeds samen in een van de 7 appartementen van een net gerenoveerd kasteel. Met als logee de kat van de dame die me vorig jaar uit de nood hielp toen ik geen dak meer boven mijn hoofd had – welke ondertussen een goede vriendin is geworden. Had je mij dit en jaar geleden voorspeld, had ik je voor zot verklaard!
Uiteraard is er nog veel meer gebeurd tussendoor, zowel fijne als minder leuke zaken, maar dat wordt echt teveel om allemaal te delen en die zaken voegen ook niet veel meer toe aan de boodschap die ik wil uitdragen.
En het werk loopt door
Ondertussen werk ik nog wel steeds bij dezelfde werkgever en heb ik ondertussen al mijn nieuw kerstcadeau opengedaan: een sportzak, hammamdoek, een frisbee (die ik aan een kindje cadeau geef), een draadloze speaker en een lego bezorgcamion.
Leuk, maar vermoeiend!
Doorheen het jaar kon ik geen vakantie opnemen omdat ik heel 2021 werkzoekende was, naast zelfstandige in bijberoep. Daar komt bij dat, alhoewel het deeltijds is (3/5e), het een enorm vermoeiende job is, zowel fysiek als mentaal. Maar ik doe het zo graag!
De minder leuke kantjes van 2022
Net gesetteld… en toch weer weg moeten?
Net toen ik alles had uitgepakt op mijn allereerste eigen stekje, kreeg ik telefoon van Era Vastgoed. De persoon aan de lijn vertelde me dat het hele pand te koop stond en vroeg wanneer er een potentiële koper kon komen kijken naar mijn appartement. Dat deed me direct terug in de overlevingsstand schieten, mijn kindtrauma van uit huis gezet worden werd nu voor de 5e keer op 3 jaar tijd getriggerd. Waarvan de laatste 3 keren maar op een half jaar tijd. De tussenperiodes werden duidelijk steeds korter en korter. Daar moest ik dringend iets aan doen dmv innerlijk werk, en snel!
Daar kwam nog eens bij dat ik onverwachte huisdieren had: muizen! Al van in het begin hoorde ik wel wat, maar pas na 3 maanden zag ik voor het eerst de eerste muisbewijzen: strontjes en geknaag. Met enkele diervriendelijke muizenvallen hebben we er wel 14 gevangen en weer losgelaten aan het Fort enkele kilometers verderop. De 15e muis was helaas dood toen ik ze vond nadat ik een week niet meer in het appartement was geweest. Het arme beestje :'(
Al bij al was het dan toch niet zo slecht om een nieuwe plek te moeten vinden voor mezelf. Hoe graag ik er ook woonde.
Afscheid van een pluizige vriendin
Eind augustus werd een van de 2 katjes waar ik al regelmatig voor catsitte overreden. Ze heeft het niet gehaald jammer genoeg :'( Ze was m’n lievelingskatje. Zo lief, zo zachtaardig en aanhankelijk. Ik mis haar nog altijd. Het gaat raar zijn wanneer ik weer mag catsitten bij hun thuis (of dat ze naar mij zouden komen) en dat alleen Grayson er nog is. De arme stakker zal de eerste tijd ook niet geweten hebben wat er gebeurde en waarom ze er niet meer was…
Aanrijdingen
Tijdens het werk werd ik meermaals aangereden door auto’s, heb ik zelf een brommertje aangereden die plots stilstond in het midden van het fietspad en op weg naar m’n werk reed een andere fietser me aan die met een grote vaart naar beneden sjeesde. Bij de eerste 2 had ik zelf niets gelukkig, bij dat laatste moest ik helaas naar het ziekenhuis na 3 dagen vanwege dat ik mijn arm niet meer kon bewegen zonder te vergaan van de pijn.
De toffe momenten van 2021-2022
2021
Trouw van een vriendin – Rafaël
In september trouwde een vriendin en ik was het bruidsmeisje. Het was een mooie dag in beide zinnen van het woord. Op de trouw leerde ik ook nieuwe mensen kennen, waaronder Rafaël waar ze me al veel over had verteld.
Rafaël hielp me om de websites te verbeteren, als dank beloofde ik hem te helpen met Atsusacon in de zomer van 2022.
Enkele maanden later, in 2022, spraken we eens af om oa een kimono uit te kiezen om aan te doen tijdens dat evenement. Daar leerde ik van hem Go spelen en bleek ik hem door te hebben, hem te saboteren en uiteindelijk nog het tij te keren in mijn voordeel 😀
Hij verkocht op Atsusacon authentieke, 100% zijde kimono’s uit Japan voor een spotprijs. Hij had ze op veilingen gekocht, waar mensen hun spullen verkochten om aan geld te geraken tijdens de crisis. Zelf mochten we een eigen kimono uitkiezen om aan te doen als voorbeeld. Ik koos deze prachtige, roze ceremonie kimono. Het werd trouwens een groot succes. Zelf vonden we het ook geweldig leuk om de mensen de verschillende stukken te laten uitkiezen en hen dan aan te kleden.
Omdat het zo goed uitdraaide, wilde Rafaël ons bedanken met een speciale Japanse sake ceremonie. Daarvoor kocht hij echte, oude Japanse sake en andere benodigdheden. Als kers op de taart kregen we ons speciaal uitgekozen kommetje, waar we uit dronken, cadeau. Ik aanvaarde het dankbaar. – Voor zij die me kennen, weten dat ik en (zeker onverwachte) cadeaus krijgen een ramp is. Daar zit nog een grote blokkade. Die is gelukkig al iets verbeterd.
2022
Schrijfdag
In september schreef ik me in voor de eerste Schrijfdag van de Boekenbouwers, op een toplocatie nog wel. Gezellig ingericht, fijne energie en het middageten, dat zelfgemaakt was door de uitbaatster van de plek Faites la Fête, was heerlijk. En wat een focus én leidraad kregen we daar, dankzij de goede ondersteuning van Birgit!
Dankzij deze schrijfdag en de feedback van Birgit, zag ik wat er nog meer schortte aan mijn e-boek Leven Zonder Acne. Hierdoor werd de update die ik al van plan was, nog groter, nog ingrijpender. Het wordt een ware up-grade!
Evenementen
Doorheen het jaar ging ik naar een aantal dorpen, musea, evenementen en zelfs een pretpark waar ik al 15 jaar of langer niet meer naartoe geweest was.
Zo gingen m’n vriend en ik naar Doel, het Middelheimmuseum, alsook Oudenaarde, Ieper en Kortrijk toen ik aan het catsitten was bij vrienden in Waregem. Daar gingen we ook naar de musea en kochten ineens de MuseumPass omdat we nog wel meer musea gingen bezoeken doorheen het jaar.
In september gingen we zelfs een weekendje naar Chantilly in Frankrijk naar het auto-evenement Chantilly Arts & Elegance waarbij we ook ineens het kasteel hebben bezocht. Het blijkt het grootste museum te zijn na het Louvre. We kunnen het van harte aanraden! De stukken die er hangen, liggen, staan, … mogen er niet weg, op vraag van de verzamelaar, die ondertussen al 100 jaar geleden overleden is.
Een ander museum dat we bezochten, was het Gallo-Romeins Museum in Tongeren, daarnaast ook nog de tentoonstelling van Tutanchamon en het Militair Museum + AutoWorld in Brussel.
Met een vriendin ging ik naar de Efteling, wat voor ons beiden blijkbaar al zeker 15 jaar geleden was. Memories! En kinderlijke frustraties oplossen door nu te doen wat we zélf wilden :p
MudMasters
In de zomer kreeg ik de kans van mijn werkgever om met collega’s van heel België en Nederland naar de MudMasters te gaan. Dat was een heel avontuur en ga ik volgende keer zeker opnieuw doen!
Verhuizen-loslaten-levenslessen
Vanwege mijn 2 verhuizingen op een jaar tijd heb ik heel wat spullen weggedaan. Niet alleen verkocht, maar heel wat ook gewoon gratis weggegeven. Zo heb ik een Oekraïense dame een groot plezier gedaan met iets dat ik ondertussen al niet meer weet XD Sinds ik in de groepen zit op FB waarin mensen hun spullen – groot en klein – gewoon gratis weggeven, heb ik daar veel uit geleerd. Mijn weerstand verdween en ik zag hoe mooi het was dat mensen dit zomaar kunnen doen én ook kunnen en mogen ontvangen.
Werken, of is het ‘spelen’?
Dankzij mijn werk heb ik ook de kans om op plekken te komen waar ik anders nooit kom. Zo kan ik mooie muurschilderingen en graffiti bewonderen, net als leuke spreuken op ramen, welke ik dan gretig fotografeer. Ook de prachtige landschappen die ik onderweg mag aanschouwen, de vele dieren die ik zie, de mensen ‘aan de overkant van het water’ die je nog goeiedag zeggen als je voorbijfietst, … Dan ben ik net een kind in een speeltuin 😀 Ik ben van plan om de foto’s van de kunstwerken en landschappen ook op mijn socials te delen met jullie vanaf 2023. Ergens. Ooit. Nog geen idee op welk kanaal en op welk profiel, dat zoek ik nog wel uit.
En ik geniet nu van het samenwonen en het catsitten tegelijk ^^
Mijn doel
Uiteraard hou ik dat niet nog jaren vol. Daarom probeer ik zo goed mogelijk mijn bijberoep uit te bouwen zodat ik naar hoofdberoep kan overschakelen en mezelf dan 100% kan inzetten in wat ik echt hoor te doen. Namelijk jou en lotgenoten de weg wijzen naar een acnevrij leven van binnen uit. Met als neveneffecten zoveel meer dan wat je je nu kan bedenken.
Vergeet niet jezelf onderweg!
Maar dus, het waren me wel nogal wat 2 drukke, volle, vermoeiende jaren. Met de nodige stress en zelfs diepe kindtrauma’s die werden getriggerd. In het paradigma van de Germaanse Nieuwe Geneeskunde is dit een recept voor zwaar ziek te worden. En indien de stress te hoog is en te lang (meer dan 9 maanden) duurt, heb je zelfs kans dat je sterft in het helingsproces (ziekte is net het helingsproces van je lichaam dat zich weer in balans tracht te brengen). Ik kus mijn beide ‘pollekes’ dat ik er momenteel vanaf ben gekomen met een stevige buikgriep. Kortom: je doelen zijn belangrijk, maar vergeet jezelf niet onderweg! Want de weg naar dat doel toe is zelfs belangrijker dan je bestemming. Dat heb ik mogen leren op weg naar Santiago.
Je lichaam haalt je toch weer in
Al sinds augustus snakte ik naar rust, vakantie en keek uit naar de eerste 2 weken van januari wanneer ik die eindelijk kon oppakken. Mijn lichaam kon echter niet meer wachten tot dan. Dat is vervelend, maar het is niet anders. Dan heb ik iets meer rust gekregen zeg maar 😉
Trust the process
Ook ben ik wijzer geworden dan toen ik was in begin 2018 toen ik om de haverklap ziek werd (doordat ik vele emoties die loskwamen na 26 jaar niet kon uiten). Ik heb gerust, veel geslapen en heb me er niet schuldig om gevoeld. Dit is wat ik nodig had. En ik gunde mijn lichaam en mezelf dit ‘cadeau’.
Het is nu aan jou
Dus lieve jij, neem eens tijd voor jezelf. Wanneer heb je voor het laatst eens een echte rustdag gehad? Neem de tijd voor je gezondheid op pijl te houden. Meer zelfs, je welzijn, want het gaat ook om je mentale, emotionele en energetische gezondheid. Neem de tijd om je lichaam beter te leren kennen, om ernaar te leren luisteren.
Soms is niets doen, juist heel veel doen. Soms is even stilstaan vele stappen vooruit zetten. Deze eindejaarsperiode is traditioneel ook het moment om te reflecteren op het voorbije jaar.
De voorbije dagen kreeg ik dankzij de rust en de hoge koorts ook heel wat inzichten in mezelf, vooral de ‘schaduwkanten’ waar men niet graag naar kijkt. Daar heb ik veel uit gehaald en daardoor krijg ik de kans om het nu anders te gaan doen.
Kijk terug op het voorbije jaar: wat waren de ups en wat waren de downs? Wat was jouw aandeel daarin? Hoe kan je het anders doen volgende keer? Wat wil je bereiken volgend jaar? Wat is daar voor nodig?
Wat ik uit de voorbije 2 jaar heb geleerd is: focus. Sinds september ligt mijn focus op het herwerken van ‘Leven zonder acne’ zodat het praktischer wordt en naadloos gaat aansluiten op het online begeleidingsprogramma dat ik erbij ga maken. Helaas ligt het al 3 maanden stil door de verhuizing en mijn uitputting naast al het andere dat in orde gebracht moest worden.
Mijn cadeautjes voor jou
Als extraatje wil ik je nog het gratis gedeelte van het e-boek ‘Kalmeer je overprikkeld zenuwstelsel’ meegeven mocht je dat nog niet hebben gedownload. Dat geeft je de basis voor stressvermindering en –management. De rest van het boek geeft je extra praktische tools en inzichten om aan zelfzorg te doen en de stress laag te houden, in toom te houden op cruciale momenten en om het snel weer te doen dalen mocht het toch de spuitgaten zijn uitgelopen.
Klik op onderstaande afbeelding om het gratis e-boek te ontvangen.
De prijzen gaan omhoog
Het kost dit jaar nog slechts €5, vanaf 1 januari 2023 maak ik er €15 euro van zodat het dichter bij de echte waarde komt.
‘Leven zonder acne’ zal na de upgrade ook minstens €25 worden voor dezelfde reden, dus moest je iemand kennen die ook acne heeft en het van binnen uit wil genezen, stuur hem/haar dan de link door zodat die het nog aan de huidige prijs heeft.
Deadline?
Wanneer zal de upgrade af zijn? Dat kan ik nu nog niet zeggen jammer genoeg. Mijn eerste deadline was tegen mijn verjaardag 8 december, wat duidelijk niet gelukt is doordat er een onverwachtse 2e verhuis op 6 maanden tijd tussenkwam.
Eerlijke kans
Ik stuur je nog wel een bericht zodra het af is, dan geef ik iedereen die het nog niet heeft gekocht nog een week de kans om het aan de lagere prijs te kopen. Daarna gaat de nieuwe prijs onherroepelijk in.
Website Lichaamswijsheid
Oja, natuurlijk probeer ik tussen de soep en de patatten ook nog te werken aan mijn nieuwe website ‘Lichaamswijsheid.eu’ waar alles van acne dat op mijn huidige blogsite naartoe verhuist en waar nog meer op zal komen.
Maar first things first: de herwerking van het boek afkrijgen 😉
Moge je gezondheid in 2023 ongeziene hoogtes kennen!
Veel liefs,
JP
(24 november 2018)
Nog op zoek naar een verjaardags-, kerst- of nieuwjaarscadeau? Ellen’s Colorboost Card Deck is niet alleen een kleurrijk cadeau, het is ook een super cadeau voor wie op persoonlijk en/of business vlak wil groeien.
Je staat er van versteld wat de kleuren en de betekenissen je allemaal kunnen leren. Stel jezelf een vraag (kan ook voor klant!) en de kaarten geven je het antwoord. Elke keer spot-on (vanuit eigen ervaring)! Telkens verrassend, maar erg waardevol.
Gaande van “Welke kleur draag ik het best (of visualiseer ik het best) voor de presentatie van vandaag?” tot “Welke kleur heb ik nodig om doel X te bereiken?” of van “Welke kleur geeft me de nodige energie voor vandaag?” tot “Welke kleur helpt me bij mezelf te blijven?” en alles daartussen en verder.
Het is ook een zeer fijne tool om je intuïtie te herontdekken en verder te ontwikkelen. Kortom, een verrijking voor het dagelijkse leven en om alles gemakkelijker te maken, meer in de flow te komen, te zijn en te blijven.
(23 november 2018)
The bad news: ziek-zijn-symptomen 🤒
The good news: we maken vorderingen 😎
Gisteren tijdens het winkelen een nieuw schrift gekocht voor mijn opleiding aura en chakra therapie. Ik had keuze tussen blauw rood en groen. Aangezien ik me wat belabberd voelde, wou ik groen ( = kleur die heelt en van het hart) pakken, maar iets in me zei om voor het rood te gaan. 🤔 Pas ‘s avonds laat zou ik begrijpen waarom.
Toen voelde ik me namelijk nog slechter. Dus wou ik de kleurkaarten inzetten om te zien welke kleur me zou helpen te genezen en mezelf beter te voelen. Ik vroeg het eerst aan mezelf en kreeg plots ‘rood’ in mijn hoofd. 🤨 Nu niet direct een kleur die ik associeer met genezen… De link met het schriftje was ook nog niet gelegd.
De kleurkaarten lieten rood uitspringen, vlak voor me lag trouwens het schriftje… 🤯 Wat een impact! Dus toen wist ik het echt zeker.
De verbinding met mijn intuïtie begint te groeien, nu mag ik er meer op beginnen te vertrouwen. 🤗
In de winkel kwam ik ook vingerverf tegen, wat ik ook maar meenam. Dit om het innerlijke kind in mij weer te vinden en er een betere relatie mee te krijgen. Dat is een van de andere thema’s waar we aan werken. Vannacht al zitten inbeelden dat we ons ermee amuseerden, zelfs heel onze gezichten zaten onder. 😂
En ziek zijn is gewoon een overgangsperiode. 😉 Een periode van rust. Overbodige zaken worden losgelaten, waardoor er meer ruimte ontstaat voor andere, leukere, betere dingen. 😊
(9 november 2018)
Wat een week!
Eerst Indochine live gezien 😍
Meermaals uit mijn comfortzone gegaan:
- Gepost over mijn gratis ‘challenge’ in testfase
- Pokémon Go buiten huis gespeeld op weg naar de winkel met wat omweggetjes, dus met 4G ipv wifi 😅
- Mijn haar in 1 keer kort laten wieken
- Videootje opgenomen en op mijn andere pagina gedeeld 😱
- Een eerste FB verhaal gemaakt
- Een slinkse phoney (moeilijkheidsgraad 3,5 op 5) op 2dehands.be gewezen op zijn verdachtheid (vroeger zou ik veel te braaf zijn geweest) 😈
- Whats App in gebruik nemen voor de reizende schoonouders te kunnen volgen (prikkeloverload…)
- Gisteren voor het eerst een heldere, luide, open hoge do uit mijn keel gekregen tijdens de zangles, waardoor ik nu dus weet dat ik een bereik heb van wel zeker 3 octaven (wie had ooit gedacht dat ik dat kon? Ik verschoot er zelf van!) 😮
- Mijn kofferslot laten herstellen (na een half jaar) en bij ophaling ontdekken dat het beter meeviel dan ze dachten en dus dat de prijs ook aanzienlijk minder was 😁
- Een afspraak moeten plannen voor een nieuw onderzoek 😓 kijk ik nu niet zo erg naar uit…
En nog zoveel meer… Zondag (hopelijk) pas weer een beetje (hoognodige) rust voor dit koppie.
(7 november 2018)
Ons lichaam houdt onverwerkte stress, emoties en dergelijke meer vast, het ‘onthoudt’ als het ware. Dit noemen ze celgeheugen. Deze post informeert ons over dat ons sympathisch zenuwstelsel ook stress vasthoudt en hoe we dit kunnen loswerken.
Nu wilt het ‘toeval’ dat ik nog een andere methode heb geleerd in het voorjaar, dat ik deze als meditatie opgenomen heb en geïntegreerd heb in een gratis ‘challenge’ van 4 weken. Het is nog niet openbaar wegens testfase om het te kunnen verbeteren. Maar je kan al meedoen en de voordelen ervan ontdekken als je het als testpersoon wilt uitproberen. Stuur me dan een privé bericht zodat ik je de link kan geven.
[Update 2021: de challenge is aangepast en is verspreid over 3 weken. Het heet nu de ‘Gratis Anti-Stress Challenge‘ en gaat van mijn holistische praktijk Munira’s ChildsPlay uit. Elke 1e dag van de maand begint een nieuwe ronde. Je kan je hier al op voorhand inschrijven voor de ronde van 1 januari 2022. Wat hieronder staat is niet meer van toepassing. De oefening voor negatieve energieën af te voeren en die voor jezelf te beschermen zitten in een andere, gratis mini-reeks die optioneel is na de GASC. De PSR-oefening bieden we niet meer gratis aan.]
Elke week krijg je een korte basisoefening / meditatie aangeleerd (tussen de 2 en 5 minuutjes) die je vervolgens voor de rest van je leven elke dag kan inzetten en er de vruchten van plukken.
De oefeningen helpen ons o.a. te ontspannen, negatieve zaken weg te laten gaan, onszelf te beschermen tegen negatieve energieën (denk bv energievampieren) en om onbewuste en opgeslagen stress te laten loskomen.
Deze vierde en laatste is wat langer aangezien het een begeleide progressieve spierrelaxatie is ( = lichtjes actief, waardoor je dus niet in slaap valt terwijl je bezig bent, maar wel heel relaxed van wordt).
[Naar aanleiding van dit artikel van Uplift Connect]
Veel liefs!
(17 oktober 2018)
En we gaan maar door: 😂
- Vannacht ook nog over een grote spin in mijn auto gedroomd, waar ik enorm bang van was. 😨
- Vandaag twee spinnen op mijn vestje gekregen door het verzamelen van natuurlijke materialen.
- Dan een post van het VOC Kapellen gezien dat ze een vogelspin in de haven hebben gevangen en geplaatst in een gespecialiseerde opvang.
- Daarnet ook nog een blogartikel van Happinez over… jawel… de spin!
Symboliek:
a)
“De spin staat symbool voor de (vrouwelijke) creatieve kracht. Ze zegt: schep je eigen werkelijkheid, leg nieuwe draadjes aan, creëer gewenste situaties, zie mogelijkheden. Het leven is ingewikkeld genoeg – ont-wikkel jezelf!
(uit: ‘In het licht van de Maan’)”
We waren deze namiddag wel degelijk creatief bezig in het bos 😊
b)
“Het lichaam van Spin heeft ongeveer de vorm van het cijfer acht. Het bestaat uit twee gedeelten, die bij het middel met elkaar zijn verbonden, en uit acht poten. Spin is het symbool voor de oneindige mogelijkheden van schepping. Haar acht poten stellen de vier winden van verandering voor en de vier richtingen op het Medicijnwiel.”
Ook het getal 8 vliegt me de laatste paar maanden om de oren. (17 => 1+7= ook 8)
c)
“Spin is de vrouwelijke energie van de scheppende kracht die de prachtige ontwerpen van het leven weeft.”
Er valt nog wel wat te verbeteren aan mijn vrouwelijke energie = linkerkant van lichaam…
Isn’t that lil’ spider cute?
Photo by David Bartus from Pexels
(17 oktober 2018)
Er worden duidelijk weer dingen in gang gezet… Zoveel tekens ‘aan de wand’ en weer wat stapjes vooruit zetten (ja, weer een lange post, maar met interessante – in mijn ogen toch – ontwikkelingen).
In de loop van de voorbije dagen nog eens 2 compleet verschillende vragen gesteld in combinatie met het Ellen’s Colorboost Card Deck. Bij beide kwam ‘goud’ eruit. 🤯
Bij de vraag van gisteren dacht ik dat ik het kaartendek niet goed gemengd had en ‘goud’ dus ‘obviously’ als enige in mijn hand overbleef. Dus ik probeerde het opnieuw, en opnieuw kwam ‘goud’ tevoorschijn. Als je bedenkt dat er 20 kleuren in het dek zitten, is dat 1 kans op de 400 dat dit kan voorkomen 🤔 (als ik me wiskunde kansberekening van het middelbaar toch nog goed kan herinneren😅)
Ook ben ik me enorm bewust van getallensymboliek. Al maanden begeleidt het getal 17 mijn leven, maar enkele weken geleden kwam daar opeens 19 bij: “19 is a message […] that your goal has almost come to completion, or that a phase or situation in your life is coming to an end. […] one door is closing as another is opening.” 
(Even heel persoonlijke info nu, maar niet onbelangrijk in deze context.) Nu heb ik ook al meerdere weken pijn in mijn rechterborst (geen nood, al naar dokter geweest!). Bij het opzoeken naar de symbolische betekenis daarvan blijkt dat het te maken heeft met problemen met ‘het nest’, maar ook met ‘de vader’. 😓
Feit is wel dat ik sinds ik uit het ouderlijk huis ben, van eind januari dit jaar, met een aanloop sinds begin december, ik met heel wat lichamelijke tegenslagen en klachten heb moeten kampen. 😷
De mensen die het dichtst bij me staan, weten ook dat ‘het nest’ altijd al een issue/thema was in mijn leven en ‘de vader’ sinds enkele jaren (wat nog maar recent echt naar boven kwam bij mij). 😐 Ook is het wel al duidelijk voor iedereen die me ‘volgt’ dat er sinds vorig jaar heel wat aan het bewegen is in en om me heen, waarbij het verlaten van het ouderlijk thuis een soort van katalysator was, alsof ik al op de rand stond en een duw kreeg over het ravijn heen naar de andere kant toe. 💨
Nog geen twee maanden geleden kreeg ik van meerdere ‘buitenstaanders’ frappante informatie ivm een van bovenstaande issues, wat me alles vanuit een andere invalshoek liet bekijken. 😱🤯 Het was geen pretje, maar wel nodig. Van daaruit vielen puzzelstukjes in elkaar, besefte ik plots heel wat zaken, begreep zaken beter en kon ik ook ‘loskomen’ van dit alles. Een soort van extra stap op weg naar mezelf toe. 😏
Zonder schuldgevoelens, want ik (door)zag opeens de ‘spelletjes’ en besliste dat ik er gewoon geen deel meer van wil uitmaken. 😤 Gemakkelijk was het niet, het besef heeft namelijk heel veel pijn gedaan 😭 maar die pijn heeft me wel laten inzien dat het tijd was dat ik voor mezelf ging kiezen, los van ‘de ander’ en die zijn mening / gevoelens. Geen slachtoffer meer, geen marionetje meer. 😠 Het is niet vanwege X’s dat ik Y’s maar moet tolereren. “Gedaan met dieje shit” zoals mijn bompa zaliger het zo zalig kon zeggen. 
Rond die tijd (van de beslissing diep in mij) geloof ik ook dat de pijn (in mijn borst) begon. Nu ik de kaarten ‘goud’ voor mijn neus krijg, het getal 19 overal blijf zien en symboliek van de pijn weet, lijkt het alsof dat wilt zeggen dat ik ‘er nog wat mee mag’. Dat issue stond inderdaad ook al op de planning om het aan te pakken, waar we gisteren mee zijn gestart. 😏
Hierbij kwam dan nog het toppunt 😲: vannacht droomde ik over bulten op heel mijn lichaam, vooral op mijn benen, waaruit dunne parasitaire wormen kwamen als ik ze wilde ‘uitnijpen’. Een ware nachtmerrie eigenlijk (gelukkig dat het maar een droom was!). 😨 Daarnet zocht ik de symboliek daarvan op en kijk, het komt gewoon elke keer terug:
“Worm – Boodschap:
Ik geef je de moed om je verleden aan te kunnen gaan en de dingen klaar en duidelijk te kunnen zien voor wat zij waren en hoe hun je huidige leven hebben beïnvloed. Dit is nodig om het oude los te kunnen laten en de weg vrij te maken voor het nieuwe.”
Rijkdom – wijsheid – verleden – eruit leren – loslaten – deuren sluiten en nieuwe gaan open
(29 september 2018)
Twee dagen geleden kwam een van mijn panische angsten uit: een gastroscopie. Ook al was het maar om te weten te komen wat er mis kon zijn, áls er al iets mis was. Ik loop namelijk al maanden rond met maagpijn, maar maandagochtend was het écht wel onhoudbaar geworden. Ik kon gewoon niet meer.
Gelukkig bleek zo goed als alles prima in orde te zijn, geen maagzweren of maagbreuk te bespeuren 
Het enige ‘probleem’ is een zeer zwakke sluitspier tussen slokdarm en maag, wat mogelijks de oorzaak van de pijn is (maagzuur in slokdarm), nu nog wachten op de biopsie resultaten van maag en darm…
Blijkbaar was ik zó gespannen dat ik gisteren compleet vast zat in mijn rug en schouders, met heel veel spierpijn. Dankzij de zorgen van Bert is dit gelukkig al geminderd. Voor mij nooit meer, tenzij onder zware kalmeermiddelen.
Heb jij ook al eens een panische angst zien uitkomen en overwonnen? Hoe ging je daar dan mee om?
Unlock with Patreon(13 september 2018)
Stress, overspannen, depressie, burn-out, hyperventilatie, angstaanvallen, … Ja, ik heb het al meegemaakt, daar kom ik open en eerlijk voor uit. Ik zie niet in waarom ik het zou moeten verzwijgen, zeker als het zelfs anderen kan helpen. Het had niet alleen met mijn privéleven, maar ook met het werkleven te maken. (Ja, het schoolleven reken ik daar dus ook bij.)
Ondertussen weet ik al 3 jaar dat het ook anders kan… maar pas sinds kort dringt het écht tot me door. Ik zie het nu echt, ik voel het nu ook. Nu heb ik ook de mogelijkheid aangereikt gekregen waarbij het in mijn ogen en voor mijn gevoel ook echt werkelijkheid kan worden. Ooit was het anders… wat een verschil tegenover 10 à 15 jaar geleden!
Al sinds een van de eerste jaren in het middelbaar had ik dat ‘unheimliche Gefühl’ dat er voor mij iets niet klopte. Het toekomstbeeld dat ik had meegekregen, motiveerde me in feite totaal niet.
Van thuis uit kreeg ik namelijk mee: ‘zorg ervoor dat je goed studeert, zodat je een mooi diploma behaalt en zo werk vindt waar je goed in bent en een job hebt die je graag doet.’ Ik studeerde dus hard voor goede punten te behalen, omdat ik ergens in deze woorden geloofde. Daarnaast kreeg ik ook mee: ‘het leven is er om van te kunnen genieten, dus geniet zoveel je kan.’
Maar elke keer ik verder in te toekomst keek, na het behalen van mijn diploma, zag ik ofwel een grote leegte, ofwel een leven zoals alle andere levens die ik rond me zag. Zoveel leuks zag ik daar niet in:
- Van jongs af aan op de schoolbanken, leren, studeren, stressen, lessen, toetsen en examens;
- Vervolgens verder studeren en weer van hetzelfde;
- Nadien met een diploma werk zoeken, solliciteren, stressen en hopen op een kans te krijgen;
- Indien werk gevonden: opstaan, eten, pendelen, gaan werken, 8u per dag en 40u per week, meestal ook stressen, pendelen, uitgeput thuiskomen, eten, tv kijken (want geen fut meer voor nog iets anders, je bent helemaal leeggezogen), gaan slapen, weer opstaan, …
- Twee weekenddagen om bij te komen van de werkweek en hopelijk ook wat je sociaal leven onderhouden of iets leuks gaan doen, af en toe eens feest- en vakantiedagen, een paar dagen op reis kunnen gaan… en dit jaar in jaar uit tot je ooit eens op pensioen mag gaan (en die leeftijd schuift alleen maar verder op).
- Eindelijk eens op pensioen, kan je beginnen ‘genieten’ van de rest van je leven, of toch wat er nog van rest. Oud en versleten, je vitale lichaam kan niet meer wat het vroeger kon, maar niet mogelijk was wegens geen tijd, energie, fut, geld, … eender welke reden.
Een omgekeerde wereld. Ik zag het ‘genieten’ deeltje van het leven dus pas langskomen rond mijn 60 à 70 jaar. Moet ik daarvoor al die jaren studeren, werken en stressen? Als ik tegen dan nog gezond ben door al die stress, of als ik nog maar leef op die leeftijd… Daarbij heel mijn leven werken aan de dromen van iemand anders, zonder tijd, energie, fut, geld, … te hebben om aan die van mij te werken. Een win-verlies situatie.
Ik zag geen uitweg, geen andere mogelijkheid dan maar te volgen en te doen zoals alle anderen. Ook al maakte me het helemaal niet gelukkig en bleef de knoop in mijn maag aanwezig.
Was ik de enige die dat gevoel toen had? Ben ik de enige die daar zo over dacht/denkt?
…
[Hoe alles plots kan veranderen lees je in deel 2]