Tag aarden
(9 juni 2018)
Vandaag was de laatste lesdag van een opleiding van 12 weken. Een traject waarin ik veel kennis heb mogen opdoen, niet alleen over aarden 🌍, ademen, meditatie 🧘♀️, visualiseren, edelstenen en nog vele andere zaken, maar ook over mezelf, over wat me elke dag ondersteunt, wat me het meeste ligt, het contact met mezelf weer terugvinden, … 🔎
Een traject waarbij ik ook elke vrijdagavond een half uur naar Berchem station fietste 🚴♀️ en vervolgens met de trein 🚂🚃 naar Mol reed. Niet ver daar vandaan mocht ik elke week blijven logeren 🛌 bij Irina, die me elke vrijdagavond ook altijd even vriendelijk kwam oppikken met de auto aan het station. 🚗
Samen hebben we vele avonden nog lang door zitten babbelen, ook al was het redelijk vroeg opstaan de dag erna. Zaterdagochtend fietsten we meestal samen terug richting Mol langs een kanaal, omringd door prachtige natuur en schattige diertjes (baby eendjes 😍 [klinkt voor mij schattiger dan eendenkuikens]). Én we hadden steeds geluk 🍀 met het mooie weer!
Tijdens deze 12 intense weken heb ik kennis mogen maken met stuk voor stuk lieve, zachte en fijne mensen. We zijn elkaar niet voor niets tegengekomen daar. We hebben zoveel gelachen en gezwansd, ook van elkaar mogen leren, maar zeker ook een band gecreëerd. 😁
Wat ben ik bij dat de cursus op mijn pad is gekomen, anders had ik nu niet zo’n leuke herinneringen om op terug te kunnen blikken! Puur op gevoel ben ik erin gestapt (uiteraard ook omdat de inhoud me al jaren interesseerde en fascineerde) en met een heerlijk gevoel nam ik afscheid van de medecursisten. Maar geen definitief afscheid. 🦋
Hoe leuk is het dat we met enkelen een andere cursus gaan volgen? Hoe leuk is het dat anderen elkaar ook opnieuw gaan zien in nog andere cursussen? Het was en het is het allemaal zó waard. 🔮
Waar anderen beren op de weg zouden hebben gezien, zag ik mogelijkheden om te groeien:
- De afstand: het kon een excuus zijn om er niet aan mee te doen, maar waar een wil is, is een weg. Als het belangrijk voor je is, vind je wel een weg, zo niet, vind je wel een excuus, nietwaar?
- De tijd: de lange reistijden waren in het begin wat afschrikwekkend 😲, maar daar maakte ik handig gebruik van om zo mijn conditie te verbeteren (fietsen is toch ook leuk?) en opdrachten van een andere cursus neer te pennen in de trein (een uurtje is dan echt véél te snel voorbij!). Een beetje me-time zeg maar. 😊
- De fysieke inspanningen: de ronde van Frankrijk is nog wat te hoog gegrepen helaas 😂
- De mentale inspanningen: levenslang blijven leren en groeien is een van mijn motto’s. 😎
- De ontdekkingsreis: er is een hele wereld voor me (her)opengegaan. Ik zie nu veel meer mogelijkheden dan voorheen. 🤩
- Het oefenen: mijn levenskwaliteit is er duidelijk door verbeterd! Zij die me goed genoeg kennen (of mijn blogs hierover hebben gelezen) weten waar ik allemaal tegenaan liep vorig jaar. The struggles are over (hopelijk voorgoed!).
- En ja, ook het geld: maar dat is in feite bijzaak dit was ‘priceless’! 💝💛
Hey lieve lezers, ik mag het van de daken schreeuwen nu: ik ben sinds nu 25 juli geleden officieel Aura- en Chakratherapeut, mét certificaat (dat moet nog wel opgestuurd worden)! Voor wie niet mee is: in september was ik met de cursus begonnen omdat het mij ‘riep’ en aansprak.
Ik was toch al redelijk thuis in de ‘alternatieve’ sector en was anderhalf jaar geleden al zelf in die richting uit gegaan. Deze therapie is een holistische behandeling waarbij lichaam, geest en ziel worden gerespecteerd en in balans worden gebracht. Zelf heb ik er ook al veel aan gehad, nog voor ik het begon te leren.
Dit is een mooie afsluiter van heel wat zaken en ook een nieuw begin van een compleet nieuw leven. Geen nood, ik ben nog altijd ik met mijn zelfde interesses (die soms wat uitbreiden :p ) 😉
Mijn praktijk zal wat langer op zich laten wachten door een van de zaken die zich onlangs begon af te spelen en ik ben nog bezig met enkele zaken op de praktijkwebsite in orde te brengen. Ten vroegste wanneer ik zelfstandige in bijberoep zal zijn, valt alles op z’n plooien. Nog even geduld dus!
Veel liefs,
[Ook dit blogbericht was voor een jaar geleden (23 mei 2018) gepland, net zoals dat van vorige week. Door vele omstandigheden is alles opgeschoven en helaas ook vergeten. Omdat ik de inhoud toch nog relevant vind, zeker in het licht van de nieuwe pagina (lang geleden dat ik nog een pagina schreef!) voor binnen 2 weken (zie “Stress“) post ik het alsnog. Nog meer omdat ik ook van plan ben om aparte pagina’s te schrijven over depressie, burn-out, hyperventilatie, angstaanvallen en hypochondrie, onderwerpen die ook hieronder kort aan bod gaan komen. Het hoorde allemaal bij mijn zoektocht naar mezelf. Dit is dus duidelijk opnieuw een heel persoonlijke blog, gelijkaardig aan die van vorige week, maar toch ook anders. Handig om te weten: ik heb niets veranderd aan de verwoording in deze blogpost, bv ‘een jaar geleden’ is op het moment van posten dus twee jaar geleden.]
De laatste tijd ben ik toch bezig met dingen van mezelf bloot te leggen, dus doe ik maar even verder. Lekker bevrijdend! Of zoals ze zo mooi kunnen zeggen in het Engels: Being unapologetically myself. En inderdaad, ik ga me er niet meer voor excuseren, verdedigen, rechtvaardigen of uitleggen. Here I am, this is me.
(meer…)